Βλασφημείς τον Θεό; Για ποιό λόγο εξοργίζεσαι και βλασφημείς τον Θεό, εάν περιπέσεις σε κάποιο κακό; Μήπως δηλ., εάν βλασφημήσεις, κάνεις ελαφρότερο το κακό που σου συνέβη; Ίσα – ίσα επιτείνεις αυτό και μάλιστα καθιστάς χειρότερο τον πόνο. Δεν μπορείς να σιωπάς, επειδή έχεις πόνους; Αλλά αντί να βλασφημήσεις, ευχαρίστησε, ύμνησε, δόξασε τον Θεό.
Βλασφημείς τον Θεό;
Δεν υπάρχει χειρότερη αμαρτία, ούτε ίση, με την βλασφημία. Είναι η αμαρτία που όλα τα συγχέει και επιφέρει ασυγχώρητη τιμωρία και αφόρητη κόλαση.
Όπως εκείνος που ρίχνει μια πέτρα στον ουρανό, δεν βλάπτει τον ουρανό, αλλά τον εαυτόν του, επειδή γυρίζει η πέτρα και του συντρίβει το κεφάλι, έτσι και όποιος βλασφημεί κατά του Θεού, δεν βλάπτει τον Θεό, αλλά μόνο τον εαυτόν του και την ψυχή του κολάζει ο άθλιος.
Δεν βλασφημείται τόσο ο Θεός, όταν ο ειδωλολάτρης είναι φαύλος, όσο όταν ο Χριστιανός είναι διεφθαρμένος.
Όπως ακριβώς ο Θεός δοξάζεται όταν ζούμε ενάρετα, έτσι πάλι βλασφημείται, όταν ζούμε μέσα στην κακία.
Αν ακούσεις κάποιον να βλασφημεί τον Θεό στην αγορά, πήγαινε κοντά και έλεγξέ τον. Και αν είναι ανάγκη, χτύπησε το πρόσωπό του και σύντριψε το στόμα του. Αγίασε το χέρι σου, με το χτύπημα αυτό. Και αν σε κατηγορήσουν και σε πάνε στον κριτή και ζητήσει ο κριτής να σε τιμωρήσει, φώναξε με θάρρος, ότι τον χτύπησες, επειδή βλασφήμησε τον Βασιλιά των Αγγέλων. Και αν πρέπει να πεθάνεις, επειδή σωφρόνισες τον αδερφό σου, υπέμεινέ το, διότι σου λογίζεται ως μαρτύριο.
Ας μην αδιαφορούμε, όταν ακούμε να βρίζεται ο Δεσπότης Χριστός και η Θεοτόκος. Η αδιαφορία μας για την βλασφημία, θα φέρει μεγάλο κακό στην πόλη.
Αν κάποιος φόνευε το παιδί σου, πες μου, θα μπορούσες να τον αντικρύσεις; Θα είχες την δύναμη να ακούσεις το όνομά του; Δεν θα τον απέφευγες σαν δαίμονα κακό, σαν να ήταν ο ίδιος ο διάβολος; Και εσύ πώς τολμάς να συγκεντρώνεσαι με εκείνους, που φονεύουν τον Θεό σου με τις βλασφημίες τους;
Δεν παθαίνει τίποτε ο Θεός από την βλασφημία, αλλά εκείνος που βλασφήμησε, αυτός υφίσταται όλη τη ζημιά. Γι’ αυτό λοιπόν να αναστενάξεις, να κλάψεις γοερά. Διότι είναι άξιο δακρύων το πάθος της βλασφημίας.
Όταν κάποιος βρίζει άνθρωπο, που κανένα κακό δεν του έκανε, τιμωρείται σύμφωνα με τους νόμους περί δικαίου. Κάποιος όμως που βρίζει τον Ευεργέτη του, εκείνον που όχι μόνο πριν κανένα κακό δεν του έκανε, αλλά του χάρισε άπειρα καλά, εκείνον που του έδωσε τη ζωή και είναι ο Θεός του και του έδωσε ψυχή και του χάρισε μύρια καλά και είναι έτοιμος, αν θελήσει, να τον ανεβάσει στον Ουρανό. Αυτός λοιπόν, τον Ευεργέτη του, μετά από τόσες ευεργεσίες, Τον βρίζει… Και όχι απλώς Τον βρίζει, αλλά καθημερινά Τον βρίζει και με το στόμα και με τις πράξεις του, τότε πως μπορεί να συγχωρηθεί;
Η βλασφημία επιτείνει την ζημιά και μας κάνει να χάσουμε περισσότερα από όσα έχουμε ήδη χάσει.
Αν όποιος βρίζει τον βασιλιά δέχεται σκληρή τιμωρία, λόγω του αξιώματος του προσώπου, όποιος βρίζει τον Θεό, για πόσα αμαρτήματα είναι υπεύθυνος; Τα ίδια αμαρτήματα μπορεί να κάνουμε στον Θεό, σαν και αυτά που κάνουμε στους ανθρώπους. Η βαρύτητα όμως δεν είναι η ίδια. Όση διαφορά υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπου, τόση διαφορά υπάρχει και στα αμαρτήματα που γίνονται κατά του Θεού και κατά των ανθρώπων.
Εσύ βλασφημάς τον Θεό για πράγματα, που άλλοι Τον ευχαριστούν;
Για ποιό λόγο εξοργίζεσαι και βλασφημείς τον Θεό, εάν περιπέσεις σε κάποιο κακό; Μήπως δηλ., εάν βλασφημήσεις, κάνεις ελαφρότερο το κακό που σου συνέβη; Ίσα – ίσα επιτείνεις αυτό και μάλιστα καθιστάς χειρότερο τον πόνο. Δεν μπορείς να σιωπάς, επειδή έχεις πόνους; Αλλά αντί να βλασφημήσεις, ευχαρίστησε, ύμνησε, δόξασε τον Θεό. Διότι εάν μεν βλασφημήσεις και την βοήθεια του Θεού απέκλεισες και τον διάβολο κάνεις επιθετικότερο εναντίον σου. Αν όμως ευχαριστήσεις τον Κύριο και τις επιβουλές του πονηρού θα αποκρούσεις, αλλά και την βοήθεια του Θεού θα επισύρεις.
Ο διάβολος μας πολεμάει, όχι για να μας αρπάξει τα χρήματα, αφού ξέρει, ότι τίποτε δεν είναι αυτό. Μας πολεμάει, για να μας αναγκάσει να βλασφημήσουμε. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο ο διάβολος κατέστρεψε την περιουσία του Ιώβ: όχι για να τον κάνει φτωχό, αλλά για να τον κάνει να βλασφήσει εναντίον του Θεού. Και μολονότι μεταχειρίστηκε όλη την πανουργία του, εφόσον στην συνέχεια του πήρε και τα 10 παιδιά του και του γέμισε το σώμα του με λέπρα, ωστόσο τελικά δεν τον κατάφερε, να βλασφημήσει τον Κύριο.
Το να προσφέρει κανείς στο Θεό μολυσμένο τον εαυτόν του, αποτελεί την πιο χειρότερη μορφή περιφρονήσεως.
Τόλμησε, όταν ο άρχοντας να συζητεί μαζί σου και εσύ να τον αφήσεις και να ομιλείς με τον υπηρέτη σου και θα δεις πόσο μεγάλο είναι το θράσος σου, όταν τούτο κάνεις την ώρα που συνομιλείς με τον Θεό στην προσευχή σου. Διότι έτσι υβρίζεις τον Θεό για την προσβολή που Του κάνεις, παρόλο που Εκείνος σε ανέχεται και μακροθυμεί…
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Ταπείνωσις, Υπερηφάνεια, Κενοδοξία, Αλαζονεία, Καύχησις – Χρυσοστομικός Άμβων Β´
Ο ιερός Χρυσόστομος είναι εκείνος, που μας έδειξε «το ύψος της ταπεινοφροσύνης». Ταπεινός ο ίδιος – στην κυριολεξία ταπεινός – έζησε την αρετή αυτή, ακόμη και στην εξορία. Άριστα, λοιπόν, μπορεί να μας οδηγήσει μέσα από τα κείμενά του στην ταπείνωση, διότι ταις τοιαύταις ψυχαίς αρέσκεται ο Δεσπότης.
ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ