Τι είναι ο θάνατος;

Δεν είναι ο θάνατος κακός, αλλά ο κακός θάνατος είναι κακός. Κακός είναι ο θάνατος των κακών, οι οποίοι έχουν πονηρή συνείδηση, είναι ήδη νεκροί απ’ αυτή τη ζωή και προορίζονται για τον «αθάνατο θάνατο». Τι είναι ο θάνατος;

Τι είναι ο θάνατος;

Χάρη στη φιλανθρωπία του Θεού, συμβαίνει και τούτο σε πολλούς δικαίους: να βλέπουν στα τελευταία τους οπτασίες ορισμένων Αγίων, ώστε να μη φοβηθούν με την απόφαση του θανάτου τους, αλλά να λυθούν από το δεσμό της σάρκας χωρίς λύπη και φόβο, καθώς φανερώνεται στην ψυχή τους, με ποιους Αγίους θα είναι συμμέτοχοι στον ουρανό. Αρκετές φορές μάλιστα, για παρηγοριά της ψυχής που βγαίνει, εμφανίζεται ο ίδιος ο Χριστός. (Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος)

Η ζωηρή μνήμη του θανάτου παρέχει πολλές αρετές. Γεννά το πένθος, προτρέπει σε εγκράτεια από όλα, υπενθυμίζει τη γέεννα, είναι μητέρα της προσευχής και των δακρύων, φρουρεί την καρδιά, παύει την εμπαθή προσκόλληση στη σάρκα, αναβλύζει την οξύτητα του νου μαζί με διάκριση. Παιδιά αυτών είναι ο διπλός φόβος του Θεού και η κάθαρση της καρδιάς από εμπαθείς λογισμούς. (Όσιος Φιλόθεος ο Σιναϊτης)

Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος… Και από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου. Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια. Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή. Μην θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο… (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Τι είναι ο θάνατος; Είναι όμοιο πράγμα, με το να βγάλεις το ρούχο σου! Γιατί όπως το ρούχο, έτσι και η ψυχή φοράει το σώμα και αυτό για λίγο χρόνο το βγάζουμε με το θάνατο και θα το ξαναφορέσουμε πάλι λαμπρότερο. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ας θυμόμαστε, αν είναι δυνατόν, ακατάπαυστα τον θάνατο. Έτσι γεννιέται μέσα μας η απόθεση των φροντίδων και κάθε ματαιότητας, η φύλαξη του νου, η ακατάπαυστη δέηση, η απάθεια του σώματος και η αποστροφή της αμαρτίας. Και σχεδόν θα μπορούσαμε να πούμε, κάθε αρετή πηγάζει από την μνήμη αυτή. Γι’ αυτό ας την χρησιμοποιήσουμε όπως την ίδια την αναπνοή μας. (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)

Έχε μπροστά στα μάτια σου τον θάνατο, κάθε μέρα. Συνεχώς να σκέπτεσαι το πως θα χωριστείς απ’ το σώμα σου, πως θα περάσεις από την περιοχή των δυνάμεων του σκότους που θα σε συναντήσουν στον αέρα και πως θα παρουσιαστείς ενώπιον του Θεού. Προετοιμάσου για εκείνη τη Φοβερή Ημέρα, κατά την οποία θα σε βρει η Κρίση του Θεού, σαν να την βλέπεις ήδη από τώρα! (Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής)

Δεν είναι ο θάνατος κακός, αλλά ο κακός θάνατος είναι κακός. Κακός είναι ο θάνατος των κακών, οι οποίοι έχουν πονηρή συνείδηση, είναι ήδη νεκροί απ’ αυτή τη ζωή και προορίζονται για τον «αθάνατο θάνατο». (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Οι άνθρωποι του κόσμου, αποφεύγουν την θύμηση του θανάτου, για να μην κόψουν την όρεξη, την αρέσκεια και την επιθυμία, που έχουν στα γήινα πράγματα, στα οποία είναι προσκολλημένοι. Και λυπούνται αν σκεφτούν, ότι πρόκειται να τα αφήσουν… (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

4 είναι οι κυριότερες και πιο επικίνδυνες προσβολές, με τις οποίες συνηθίζουν να μας πολεμούν οι δαίμονες, κατά την ώρα του θανάτου: α) ο πόλεμος που μας κάνουν εναντίον της πίστεως (βάζοντάς μας λογισμούς απιστίας) β) η απόγνωση (ότι δεν πρόκειται να σωθούμε) γ) η κενοδοξία και δ) τα διάφορα φαντάσματα και μεταμορφώσεις των δαιμόνων σε Αγγέλους φωτός. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Όπως ο διαχωρισμός της ψυχής από το σώμα σημαίνει τον θάνατο του σώματος, έτσι και ο αποχωρισμός του Θεού από την ψυχή, σημαίνει τον θάνατο της ψυχής. (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Θέλετε να μάθετε, γιατί έχει αποκρυφτεί από τον Κύριο, η ημέρα του θανάτου του κάθε ανθρώπου; Διότι εάν την γνώριζε, κανένας δεν θα φρόντιζε ποτέ για την αρετή στην επίγεια ζωή του, αλλά γνωρίζοντας καθένας την τελευταία ημέρα του, αφού θα έπραττε άπειρα κακά, στο τέλος θα πλενόταν με την εξομολόγηση και έτσι θα πέθαινε… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Φοβόμαστε το θάνατο, όχι επειδή εκείνος είναι φοβερός, αλλά επειδή ούτε η αγάπη προς τη Βασιλεία των Ουρανών μας θέρμανε, ούτε ο φόβος της γέενας (καλάσεως) μας κατέλαβε και επιπλέον δεν έχουμε και συνείδηση αγαθή. Θέλετε να σας αναφέρω και μια τέταρτη αιτία; Δεν ζούμε βίο σκληραγωγίας, όπως αρμόζει στους Χριστιανούς, αλλά τον μαλθακό και νωθρό βίο ζηλέψαμε. Γι’ αυτό είναι φυσικό, να μας αρέσει να μένουμε στα πράγματα του παρόντος κόσμου. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Είναι θαυμάσιο πράγμα, να δύσει κανείς από τον κόσμο στον Θεό, για να ανατείλει στην αιώνια ζωή! (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)