Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου;

Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου; Δάκρυσε, προσευχήσου στο Θεό γι’ αυτόν, αφού τον πάρεις ιδιαιτέρως, παρακίνησε τον στο καλό, συμβούλεψε τον, παρακάλεσε τον. Πολλοί, πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια.

Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου;

«Μήπως του δώσει κάποτε ο Θεός μετάνοια» (Β’ Τιμοθέου 2,25) και «Τον αιρετικό άνθρωπο, ύστερα από πρώτη και δευτέρα νουθεσία, άστον…» (Τίτου 3,10). Στην πρώτη περίπτωση μιλάει για όσους έχουν κάποια ελπίδα διορθώσεως και απλώς έχουν αντίθετη γνώμη. Στην δεύτερη περίπτωση μιλάει για όσους είναι ολοφάνεροι και γνωστοί ως διαστρεβλωτές. Για ποιό λόγο αγωνίζεσαι άδικα; Γιατί χτυπάς τον αέρα;

Θα αναρωτηθεί όμως κανείς: Εκείνος που είχε την δύναμη να μεταστρέφει τις πόρνες και να τις κάνει να Τον ακολουθούν, δεν κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του μαθητή Του, τον Ιούδα; Είχε την δύναμη να κερδίσει το μαθητή, αλλά δεν επιθυμούσε να τον μεταβάλλει αναγκαστικά στο καλό, ούτε με την βία να τον προσελκύσει κοντά Του. Είπε πολλά ο Κύριος και για την κόλαση, πολλά και για την Βασιλεία των Ουρανών και απέδειξε τη δύναμη που είχε και για τα 2 και για να τιμωρεί τους αμαρτωλούς και για να ανταμείβει τους δικαίους. Αλλά ο Ιούδας, όλα αυτά τα περιφρόνησε και ο Θεός δεν τον ανακάλεσε με την βία απ’ αυτό που αποφάσισε (να Τον προδώσει). Επειδή λοιπόν μας δημιούργησε ελεύθερους να διαλέγουμε τις κακές ή τις ενάρετες πράξεις, επιθυμεί να είμαστε καλοί με την θέλησή μας. Γι’ αυτό αν εμείς δεν θέλουμε, ούτε μας πιέζει, ούτε μας αναγκάζει. Επειδή αυτός που γίνεται με την βία ενάρετος, δεν είναι δυνατόν να είναι ενάρετος.

Εάν αμαρτάνει κάποιος συνάνθρωπός σου, θα τον διορθώσεις βέβαια, όχι όμως σαν αντίπαλος και σαν εχθρός που θέλει εκδίκηση, αλλά σαν ιατρός που παρασκευάζει φάρμακα. Γιατί ο Κύριος δεν είπε, να μην συγκρατήσεις αυτόν που αμαρτάνει, αλλά να μην τον κρίνεις, να μην γίνεις δηλ. αυστηρός δικαστής του.

Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου; Δάκρυσε, προσευχήσου στο Θεό γι’ αυτόν, αφού τον πάρεις ιδιαιτέρως, παρακίνησε τον στο καλό, συμβούλεψε τον, παρακάλεσε τον. Πολλοί, πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια. Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς. Πόνεσε εσύ, ίσως έτσι συνέλθει και πονέσει και εκείνος. Όπως ακριβώς ο άρρωστος που δεν έχει όρεξη, όταν δει τον γιατρό του να τρώει φαγητό, παρακινείται και αυτός να φάει, έτσι θα συμβεί και εδώ, αν ο κακός σε δει να θρηνείς για την κατάσταση του, θα μαλακώσει, θα γίνει καλός και πράος άνθρωπος. Όταν λοιπόν δεις τον αδελφό σου να είναι σκληρός και αδιάλλακτος και να μην σε προσέχει, λέγε μέσα σου «μήπως με την πάροδο του χρόνου μπορέσω να τον πείσω». Και ο απόστολος Παύλος το ίδιο έλεγε να κάνουμε «ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί αλλά οφείλει να είναι ήπιος και γλυκύς προς όλους και να σωφρονίζει με πραότητα τους αντιφρονούντες, μήπως κάποτε τους δώσει ο Θεός μετάνοια και οδηγηθούν στην ορθή γνώση της αλήθειας».

Όποιος εμποδίζει να θεραπευτεί ένα κακό, είναι περισσότερο υπεύθυνος από εκείνον που το προκάλεσε.

Στους Χριστιανούς δεν επιτρέπεται να διορθώνουν τα σφάλματα των αμαρτωλών με την βία.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος