Πόσα είδη ηδονών υπάρχουν;

Οι παράλογες ηδονές του βίου τούτου, καθόλου δεν διαφέρουν από τις σκιές και τα όνειρα, γιατί πριν ακόμη ολοκληρωθεί η αμαρτία, σβήνει η ηδονή. Πόσα είδη ηδονών υπάρχουν;

Πόσα είδη ηδονών υπάρχουν;

Θέλοντας να ξεφύγουμε από την αίσθηση της οδύνης, καταφεύγουμε στην ηδονή, προσπαθώντας έτσι να γλυκάνουμε τη φύση που την πιέζει βασανιστικά η οδύνη. Φροντίζοντας δε να αμβλύνουμε τα κινήματα της οδύνης, ενισχύουμε ακόμα πιο πολύ την εξουσία της μέσα μας, μη μπορώντας να απολαύσουμε καθαρή ηδονή, ξένη από οδύνη και πόνο. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Εκείνοι που ζουν σαν κτήνη με μόνη την αίσθηση, κάνουν σάρκα το λόγο με μεγάλο τους κίνδυνο, κάνοντας κατάχρηση στα κτίσματα του Θεού, για την ικανοποίηση των παθών και μη κατανοώντας τη σοφία που βρίσκεται σε όλα τα κτίσματα, για να γνωρίσουν και να δοξάσουν το Θεό από τα έργα Του και ν’ αντιληφθούν από που και τι και για ποιο σκοπό γίναμε και που πρέπει να οδηγούμαστε από τα βλεπόμενα, αλλά περνούν τη ζωή αυτή μέσα στο σκοτάδι, ψηλαφώντας μονάχα με τα δυο τους χέρια, την αγνωσία γύρω από το Θεό. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Όποιος νικιέται από την ηδονή, θυμώνει, οργίζεται, λυπάται και μνησικακεί… (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

Υπάρχουν 3 είδη σωματικών ηδονών: α) Ηδονές φυσικές και συγχρόνως απαραίτητες, άνευ των οποίων είναι αδύνατον να ζει κανείς όπως είναι οι τροφές που αναπληρώνουν τις ανάγκες και τα απαραίτητα ενδύματα β) ηδονές φυσικές, όχι όμως και απαραίτητες, όπως είναι οι φυσικές και νόμιμες σαρκικές επαφές που συντελούν στην διατήρηση του ανθρωπίνου γένους, οι οποίες δεν είναι και απαραίτητες διότι είναι δυνατόν να ζει κανείς και παρθενικό βίο και γ) ηδονές που δεν είναι ούτε φυσικές ούτε απαραίτητες, όπως η μέθη, η ακολασία και ο χορτασμός που ξεπερνά την φυσική ανάγκη. Διότι ούτε στην διατήρηση της ζωής μας συντελούν, ούτε στην συνέχιση του ανθρωπίνου γένους και προξενούν και βλάβη. (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

Οι παράλογες ηδονές του βίου τούτου, καθόλου δεν διαφέρουν από τις σκιές και τα όνειρα, γιατί πριν ακόμη ολοκληρωθεί η αμαρτία, σβήνει η ηδονή. Η τιμωρία όμως που θα επιβληθεί γι’ αυτήν, ποτέ δεν θα έχει τέλος. Και το μεν ευχάριστο είναι σύντομο, το λυπηρό όμως είναι αιώνιο… Δεν είναι προτιμότερο, να απομακρύνεις τον εαυτόν σου από τις παράλογες ηδονές, για να απολαμβάνεις διαπαντός άνεση, παρά να κυριευτείς απ’ αυτές και να τιμωρείσαι αιώνια; (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Από πουθενά δεν προέρχεται η ασέλγεια, παρά μόνο από την απουσία της αγάπης. Όπου υπάρχει αγάπη, σταματούν οι παράλογες σαρκικές επιθυμίες. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Τίποτε πιο άχρηστο δεν υπάρχει από άνθρωπο, που περνάει όλη τη ζωή του μέσα σε ανέσεις και απολαύσεις. Άλλωστε άνθρωπος αγύμναστος και αδοκίμαστος είναι άχρηστος, όχι μόνο στους πνευματικούς, αλλά και σε όλους τους αγώνες. Η άνεση είναι άχρηστο πράγμα. Στη γεμάτη απολαύσεις ζωή, τίποτε δεν είναι πιο βλαβερό, από την ίδια την απόλαυση… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ένας σκορπιός ή ένα φίδι που έχει εγκατασταθεί στα σπλάχνα μας, δεν μας προξενεί τόσο κακό, όσο η επιθυμία των υλικών απολαύσεων. Διότι το κακό που προέρχεται από τα θηρία, αφορά μόνο το σώμα. Ενώ όταν εγκατασταθεί στην καρδιά μας η επιθυμία των υλικών απολαύσεων, μαζί με το σώμα καταστρέφει και την ψυχή. (Ιερός Χρυσόστομος)

Η ηδονή μοιάζει με το σκυλί. Αν την διώξεις, φεύγει και αν τη ταΐσεις, παραμένει. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)