Ψυχωφελή

Υπάρχουν μάγια;

Εγώ Χριστιανή μου, βασανίζομαι τόσα χρόνια τώρα. Και συ μου λες κουβέντες. Πες μου μόνο ο πνευματικός είναι εδώ;

Υπάρχουν μάγια; Δεν πιστεύω πως σου έκαναν μάγια, άκουσα μια μέρα μέσα από το εξομολογητήριο μου να λέγει η νεωκόρισσα σε κάποια κυρία. Πως το ξέρεις ότι τις επάθατε από μάγια; Ερώτησα…

Υπάρχουν μάγια;

Δια το ζήτημα αυτό, αν δηλαδή υπάρχουν ή όχι μάγια, κρίνουμε σκόπιμο να προτάξουμε, ως προεισαγωγικό, το επόμενο γεγονός.

– Δεν πιστεύω πως σου έκαναν μάγια, άκουσα μια μέρα μέσα από το εξομολογητήριο μου να λέγει η νεωκόρισσα σε κάποια κυρία.
– Αν μου έκαναν λέει! Πώς να τα λύσω θέλω να μου πεις.
– Εγώ ξέρω και λέω, είπε η νεωκόρισσα, ότι μάγια δεν υπάρχουν. Και αυτά που λες είναι ανόητα.
– Εγώ Χριστιανή μου, βασανίζομαι τόσα χρόνια τώρα. Και συ μου λες κουβέντες. Πες μου μόνο ο πνευματικός είναι εδώ; Θέλω να τον συμβουλευθώ.
– Να έλθει η κυρία, εφώναξα. Πράγματι ήρθε μια μαυροφορεμένη και θλιμμένη, από την οποία, προ πολλού έλειπε η χαρά και το γέλιο.
– Είμαι δυστυχής, Πάτερ, μου είπε. Μου έχουν καμωμένα μάγια. Υποφέρω έξη χρόνια. Μέρα καλή δεν βλέπω. Αρρώστιες, ατυχήματα επί ατυχημάτων. Η κόρη έμεινε ανύπαντρη. Έρχονται συνοικέσια πολλά, και στο τέλος χαλούν. Που να σου πω μια – μια τις συμφορές που πάθαμε…!
– Πως το ξέρεις ότι τις επάθατε από μάγια; Ερώτησα.
– Είμεθα τσακωμένες με μια γειτόνισσα, που είχε φιλία με μια μάγισσα. Και μας το είπε: «Θα σας κάψω την καρδιά».

– Αυτή πήγαινε στην Εκκλησία;

– Ποτέ! Ακούς αυτή στην Εκκλησία! Την είχε πάρει ο εξαποδώ.
– Εσύ είσαι της Εκκλησίας; Κοινωνείς; Εξομολογείσαι; Προσεύχεσαι;
– Και εγώ, Πάτερ – να πω την αμαρτία μου φευγάτη είμαι. Έχω να κοινωνήσω… δεν ξέρω και εγώ πόσα χρόνια… Δικαστήρια είχαμε μη τα ρωτάς…

– Όποιος πηγαίνει, παιδί μου, με τον Θεό, δεν τον πιάνουν τα μάγια. Ποιος είναι μεγαλύτερος, ο Θεός ή ο Σατανάς;

– Ο Θεός φυσικά.
– Αφού είναι ο Θεός, τι μπορεί να κάμει ο Σατανάς μπροστά στη δύναμη του Θεού; Όποιος πάει με τον Θεό, δεν τα φοβάται αυτά. Αν παιδί μου, πήγαινες με τον δρόμο του Θεού, αν εξωμολογείσο, προσηύχεσο, κοινωνούσες και εκκλησιάζεσο, δεν θα σε έπιαναν ποτέ τα μάγια.

Ο Άγιος Παΐσιος για το αν πιάνουν τα μάγια – Η διαβολική αυτή ενέργεια παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τα πειθήνια όργανα του Σατανά, τους μάγους ή τις μάγισσες…

Περισσότερα

Ας εμαζεύοντο όλοι οι μάγοι και οι μάγισσες του κόσμου και ας σου έκαναν όσα μάγια ήθελαν. Δεν θα μπορούσαν να σου κάνουν τίποτε.

– Και εγώ, Πάτερ – στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα – τώρα που τα βρήκαμε τα μάγια, είπα: «Δεν θα πάω στις μάγισσες να τα λύσω, αλλά θα πάω στην Εκκλησία, να βρω τον πνευματικό».
– Πολύ καλά έκανες. Μόνο η Εκκλησία έχει τη δύναμη να λύση τα μάγια και κανείς άλλος. Έχει ειδικές ευχές.
– Να μου τις διαβάσεις Πάτερ. Σου έφερα και τα μάγια που βρήκαμε στον κήπο.
Πράγματι, ήταν κάτι στρόγγυλο σαν τόπι. Μέσα σε πανί ήταν ραμμένα σαπούνι, τρίχες, κόκκαλα, ένα κρεμμύδι.
– Βλέπεις με τι μανία, Πάτερ, τις έμπηξαν, για να μας καρφώσουν;
Αξιολύπητοι παιδί μου είναι αυτοί. Χάνουν την ψυχή τους. Σατανικά πράγματα είναι αυτά. Σατανικόν μίσος και κακία φώλιαζε στην καρδιά τους.

Διαβάστε Επίσης

Γι’ αυτό έχουν μεγάλη αμαρτία και μεγάλο επιτίμιο αυτοί που τα έκαμαν.

– Πόσο κανονίζονται από την Εκκλησία;
– Πέντε χρόνια να μένουν ακοινώνητοι. Ο ΚΔ’ κανών της εν Αγκύρα Συνόδου λέγει τα εξής: «Οι καταμαντευόμενοι και ταις συνηθείαις των εθνών εξακολουθούντες, ή καλούντες τινά εις τους εαυτών οίκους επί ανευρέσει φαρμακειών ή καθάρσει, υπό τον κανόνα πιπτέτωσαν της πενταετίας».

Έξη χρόνια επιβάλλει ο ΞΑ’ κανών της πενθέκτης Συνόδου. «Οι μάντεσιν εαυτούς εκδίδοντες η τισι τούτοις, ως αν παρ’ εκείνων μάθοιειν, ότι αν αυτοίς εκκαλύπτεσθαι βούλοιντο, υπό τον κανόνα πιπτέτωσαν εξαετίας».

– Γιατί τόσο πολύ Πάτερ;
– Γιατί παιδί μου, ξεβαφτίζονται, τρόπον τινά. Αυτοί αρνούνται τον Χριστό. Όταν βαπτιζώμεθα τι λέγωμεν;

«Αποτάσσομαι τω σατανά και συντάσσομαι τω Χριστό».

Αλλά όταν πηγαίνουν σ’ αυτά, αποτάσσονται, αρνούνται τον Χριστό και συντάσσονται με τον σατανά. Ετύλιξα κατόπιν τα μάγια με το επιτραχήλι μου και άρχισα, μπροστά στον Εσταυρωμένο να διαβάζω…

«Εξορκίζω υμάς, δαιμόνια πονηρά, του μη έχειν δύναμιν και εξουσίαν επί του πλάσματος του Θεού ή του οίκου αυτού… πόνους και φόβους επιφέρειν ή ζημίαν ή κακόν τι έτερον εν τω σώματι και ταις σαρξί και τοις μέλεσιν ή του οίκου αυτού. Φύλαξον, Κύριε, την δούλην σου του μη αδικήσαι αυτήν ή βλάψαι τι κακόν ή μαντικόν ή τον αρχέκακον διάβολον και τους υπουργούντας αυτώ ή κακόν άνθρωπον και γυναίκα, εν νυκτί, εν ημέρα, εν γη, εν θαλάσση…».

– Θεέ μου συγχώρησέ τους, ακουγόταν να προσεύχεται η βασανισμένη πιστή. Ο πόνος της μαλάκωσε την καρδιά και συγχωρούσε τους εχθρούς της.
– Και ως ηλευθέρωσας Μαρίαν την Μαγδαληνήν εκ των επτά ακαθάρτων πνευμάτων, ούτως ελευθέρωσον, Δέσποτα, και την δούλην σου εκ παντός δεσμού, πάσης πονηράς επιβουλής των εχθρών ημών, ορατών τε και αοράτων…».

– Πίστεψε Θεό, παιδί μου και μη φοβάσαι πλέον, της είπα.

– Ναι Πάτερ. Αλλά στο σπίτι μου συμβαίνει και κάτι. Το βράδυ, όταν πηγαίνω να περάσω την μεσαία πόρτα, ένα αόρατο χέρι με εμποδίζει. Μόλις όμως κάνω τον σταυρό μου, περνώ.

Αλλά προχθές μου έπιασε, όταν πήγα να περάσω, το δεξί μου χέρι, για να μη μπορώ να κάνω το σταυρό μου. Σχηματίσθηκε έτσι σταυρός με το χέρι και με το σώμα μου. Τότε με άφησε και πέρασα ελεύθερα.

– Θα έρθω αμέσως, είπα, να διαβάσω επί τόπου, για να σταματήσει.

Στο σπίτι τους βρήκα όλους ποτισμένους στη θλίψη, λες και είχαν βγάλει νεκρό. Ένα πιάτο με νερό εζήτησα, για αγιασμό.

– Μη φοβηθείτε, τους είπα, ότι και αν δείτε. Ο σατανάς φρυάττει, διότι θα φύγει και πιθανόν να μου φέρει το πιάτο με το νερό στο κεφάλι. Μη ταραχτείτε εσείς.

Λιβάνισα παντού και εδιάβασα τον αγιασμό. Όλοι τους παρακολουθούσαν με ευλάβεια. Ο σατανάς δεν έκαμε την εμφάνιση του. Ερράντισα με τον αγιασμό δωμάτια, αυλή, σπίτια, έπιπλα και ιδιαιτέρως τη μεσαία πόρτα.

Μετά από καιρό…

Επέρασε καιρός. Ήλθε ξανά η κυρία στο εξομολογητήριο χαρούμενη και λευκοφορεμένη.

– Σ’ ευχαριστώ, Πάτερ, για το καλό που μας έκαμες. Σταμάτησαν όλα. Και οι δουλειές τώρα πάνε καλά.
– Τον Θεό, παιδί μου, να ευχαριστείς και να δοξάζεις. Ο Χριστός έδωσε σε μας τους ιερείς την δύναμη να διώχνουμε τον σατανά. «Φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν».

Μόνο πρόσεξε να πηγαίνεις πάντοτε πλέον με τον δρόμο του Θεού. Εξομολόγηση τώρα, εκκλησιασμός, θεία Κοινωνία, προσευχή, χωρίς φθόνους, κακίες, τσακωμούς. Χριστιανική πλέον ζωή.

– Θα σε ακούσω, Πάτερ. Σου το υπόσχομαι.


Προσευχητάριον Ειδικών Περιστάσεων – Ένα προσευχητάρι για ποικίλες περιστάσεις και δυσκολίες της καθημερινής ζωής!

Βρείτε το βιβλίο εδώ


Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις...

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
πηγή
Από το βιβλίο «Υπάρχουν Μάγια;»
Back to top button