Χρειάζεται διάκριση…

Πρέπει να ζούμε με απλότητα, χωρίς να αγαπάμε την πολυτέλεια, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. Χρειάζεται όμως και εδώ διάκριση.

Χρειάζεται διάκριση…

Καμμιά φορά, με ρωτάει κανένας καρκινοπαθής: «Τι λες, Γέροντα, θα ζήσω ή θα πεθάνω;». Αν του πω «θα πεθάνεις», θα πεθάνει εκείνη την ώρα από την στενοχώριά του. Ενώ, αν δεν του το πω, παίρνει κουράγιο και αντιμετωπίζει με θάρρος την αρρώστιά του. Όταν ωριμάσει, σηκώνει μόνος του τον σταυρό του και προχωράει. Έτσι μπορεί να ζήσει μερικά χρόνια, να συμπαρασταθεί στην οικογένειά του και να ετοιμαστεί και αυτός και οι δικοί του. Δεν του λέω φυσικά, ότι θα ζήσει χίλια χρόνια ή ότι αυτό που έχει δεν είναι τίποτε, αλλά του λέω: «Ανθρωπίνως είναι δύσκολο να βοηθηθείς. Φυσικά για τον Θεό δεν είναι τίποτε δύσκολο, αλλά εσύ κοίταξε να τακτοποιηθείς». (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Πρέπει να ζούμε με απλότητα, χωρίς να αγαπάμε την πολυτέλεια, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. Χρειάζεται όμως και εδώ διάκριση. Να μην κάνετε και εσείς, ό,τι έκανε ένας γιατρός, ο οποίος για να απλοποιήσει τάχα τη ζωή του, πέταξε το σαλόνι από το σπίτι του και αντικατέστησε τα καθίσματα με τα κούτσουρα! Αυτό όμως του δημιούργησε προβλήματα, γιατί η γυναίκα του δυσανασχέτησε έντονα. Ήρθε και μου το ανέφερε και του λέω: «Τί να σου πω; Ότι είσαι και εσύ κούτσουρο; Είπαμε απλότητα, αλλά όχι και να πέσουμε στο άλλο άκρο! Είπαμε ότι δεν χρειάζονται πολυτελή σαλόνια, αλλά όχι και κούτσουρα!» (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Όταν κάποιος είναι αφώτιστος, δεν πρέπει να καταπιάνεται με τα πνευματικά θέματα· αλλά και εκείνος που φωτίζεται πλούσια από την αγαθότητα του Αγίου Πνεύματος, δεν πρέπει να αρχίσει να ομιλεί γι’ αυτά. Η φτώχεια στα πνευματικά φέρνει την άγνοια, αλλά και ο πλούτος δεν επιτρέπει την ομιλία. Γιατί τότε η ψυχή, μεθυσμένη από την αγάπη του Θεού, επιθυμεί μέσα στη σιωπή της να απολαμβάνει τη δόξα του Κυρίου. Ώστε πρέπει να παρατηρούμε, πότε βρισκόμαστε σε μια μέση κατάσταση και τότε να μιλάμε για το Θεό. Αυτή η κατάσταση δίνει στην ψυχή ένα είδος λόγων γεμάτων από δόξα, ενώ η λαμπρότητα του Θείου φωτισμού, τρέφει με πίστη, την πίστη εκείνου που λέει τους λόγους αυτούς, για να γευθεί πρώτος αυτός τον καρπό της Θείας γνώσεως με την αγάπη. Γιατί ο γεωργός που κοπιάζει, πρέπει πρώτος να γεύεται τους καρπούς. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

Με όλους να έχεις αγάπη και από όλους να βρίσκεσαι σε απόσταση. (Μέγας Αρσένιος)

Ο πράος άνθρωπος παίρνει χάρισμα ιδιαίτερο από τον Θεό, να καταλαβαίνει αμέσως ποια είναι η αλήθεια. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)

Κανένα από όσα μας έδωσε ο Θεός για χρήση δεν καταργεί η Γραφή, αλλά καταδικάζει την αμετρία και διορθώνει την αλόγιστη χρήση. Για παράδειγμα: δεν εμποδίζει να τρώει κανένας, ούτε να κάνει παιδιά, ούτε να έχει χρήματα και να τα χρησιμοποιεί σωστά. Εμποδίζει την γαστριμαργία, την πορνεία κτλ. Ούτε και να τα σκέφτεται κανείς εμποδίζει η Γραφή, γιατί γι’ αυτό έγιναν, αλλά εμποδίζει, το να τα σκέφτεται κανείς με πάθος. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Σας συνιστώ να έχετε σε όλα διάκριση και φρόνηση. Ν’ αποφεύγετε τα άκρα. Οι αυστηρότητες συμβαδίζουν με τα μέτρα της αρετής. Αυτός που δεν έχει μεγάλες αρετές και συναγωνίζεται με τους τέλειους, θέλοντας να ζει με αυστηρότητα, όπως οι Άγιοι ασκητές, αυτός κινδυνεύει να υπερηφανευτεί και να πέσει. Γι’ αυτό να πορεύεστε με διάκριση και να μην εξαντλείτε το σώμα με υπέρμετρους κόπους. Να θυμάστε πως η άσκηση του σώματος απλώς βοηθάει την ψυχή να φτάσει στην τελειότητα, η τελειότητα κατορθώνεται κυρίως με τον αγώνα της ψυχής. Μην τεντώνετε περισσότερο από το μέτρο τη χορδή. Να ξέρετε ότι ο Θεός δεν εκβιάζεται στις δωρεές Του. Δίνει, όταν Αυτός θέλει. Ό,τι παίρνουμε, το παίρνουμε δωρεάν από το Θείο έλεος. Μην ζητάτε να φτάσετε ψηλά με μεγάλες ασκήσεις χωρίς να έχετε αρετές, γιατί κινδυνεύετε να πέσετε σε πλάνη για την έπαρση και την τόλμη σας. Όποιος επιζητεί Θεία χαρίσματα και υψηλές θεωρίες, ενώ είναι ακόμα φορτωμένος με πάθη, αυτός, σαν ανόητος και υπερήφανος, πλανιέται. Πρώτα απ’ όλα οφείλει ν’ αγωνιστεί για την κάθαρσή του. Η Θεία Χάρη στέλνει τα χαρίσματα σαν αμοιβή σ’ όσους έχουν καθαριστεί από τα πάθη. Τους επισκέπτεται χωρίς θόρυβο και σε ώρα που δεν γνωρίζουν… (Άγιος Νεκτάριος)