
Άγιος Παρθένιος προσευχή για τον καρκίνο. Ο Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Λαμψάκου γεννήθηκε το 318, στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου στη Μελιτούπολη της Μικράς Ασίας. Ο Άγιος Παρθένιος του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία μας εορτάζει στις 7 Φεβρουαρίου, είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.
Άγιος Παρθένιος προσευχή για τον καρκίνο
Ο Άγιος Παρθένιος επιτέλεσε πολλά θαύματα και διαδόθηκε η φήμη του παντού, ώστε ο Μητροπολίτης Κυζίκου Ασχόλιος θεώρησε σκόπιμο να τον χειροτονήσει Επίσκοπο Λαμψάκου, διότι ήθελε να σώσει την πόλη αυτή απ’ την ειδωλολατρία.
Ο Άγιος Παρθένιος έζησε στη Μικρά Ασία κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο διδάχθηκε την Ορθόδοξη πίστη.
Ενάρετος από μικρός, έγινε όπως οι Άγιοι Απόστολοι, ψαράς. Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του. Αλλά τα μοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς.
Για την ενάρετη αυτού παρουσία χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα, επίσκοπος Λαμψάκου. Ο Άγιος ήταν πράος, υπομονετικός, φιλόξενος, μακρόθυμος, πάντοτε πρόθυμος για το ποίμνιό του.
Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο πολύ μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορεί να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια.
Γι’ αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από τη νόσο του καρκίνου.
Ο Όσιος Παρθένιος κοιμήθηκε εν ειρήνη. Μέρος της κάρας του Οσίου Παρθενίου σώζεται στην Ιερά Μονή Μακρυμάλλης Ψαχνών Εύβοιας και ένα άλλο μέρος αυτής μέσα σε αργυρά θήκη στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ
(Εγκεκριμένη από την Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος)
[Ἀρ. Πρωτ. 1465/25-6-1984]
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ἐπιτιμῶν τοῖς πνεύμασι τῆς ἀσθενείας καί την ὐγείαν τοῖς ἐπικαλουμένοις Σε ἐκ πόθου καρδίας και τῇ προς Σε πίστει ἐπιδαψιλεύων, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, παρ΄οἷς, σύν ταῖς ἂλλαις, και ἡτῆς τοῦ καρκίνου μάστιγος δεινή ἀπειλή ἀφαρπάζουσα ἐκ μέσου ἡμῶν, μετά ἐπώδυνον νόσον καί ἐν βραχεῖ χρόνω, πατέρας, ἀδελφούς και τέκνα ἡμῶν, βαθεῖαν δε θλῖψιν και ὀδύνην, ἐκ τοῦ θανάτου αὐτῶν, ὃν εκ φεῦξαι οὐ δύνανται, προκαλοῦσαν πάσι.
Τῷ φωτιστικῷ και ἁγιαστικῷ σου Πνεύματι, Κύριε, ὁδήγησον τους ἐν ἰατρικῇ ἐπιστήμῃ ἐρευνῶντας εἰς την τοῦ κακοῦ τού ἐξολόθρευσιν, το φάρμακον και τον τῆς Θεραπείας τρόπον ἀποκαλύπτων, δύναμιν παράσχου τοῖς πάσχουσι και ὐπομονήν και ἀναψυχήν ἐν τοῖς πόνοις, πᾶσι δέ την θεραπείαν ψυχῇ και σώματι ἐπιβράβευσον, πρεσβείαις τῆς Υπερευλογημένης Δεσποίνης Ἠμῶν Θεοτόκου και Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, Ἧς το ὒδωρ ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων ἐπιχυθέν ἀσθενούσῃ έκ καρκίνου, το πάθος ἒπαυσε, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Παρθενίου, ἐπισκόπου Λαμψάκου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων, τοῦ αγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ἰαματικού Παντελεήμονος και πάντων Σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.