Προφήτης Ηλίας: Φωτιά από τον ουρανό!

Ο πύρινος Προφήτης Ηλίας και η προσευχή του στο Καρμήλιο όρος. Εποχή ειδωλολατρίας για το Βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ. Ο ασεβής βασιλιάς Αχαάβ και η ασεβέστατη βασίλισσα Ιεζάβελ επιμένουν να επιβληθεί η ειδωλολατρία, χωρίς να συνετίζονται από την ανομβρία που έπληξε το Βασίλειο τους.

Ο Θεός προστάζει τον Προφήτη Ηλία να παρουσιασθεί στο βασιλιά Αχαάβ. Ο θαρραλέος Προφήτης τολμάει να το κάνει, παρόλο που ο Αχαάβ τον κυνηγούσε να τον σκοτώσει. Όταν συναντώνται οι δυο άνδρες, ο Προφήτης Ηλίας προτείνει στον Αχαάβ να φέρουν δυο βόδια και να ετοιμάσουν δυο θυσιαστήρια. Στο ένα θυσιαστήριο να προσφέρουν την θυσία τους οι τετρακόσιοι προφήτες του Βάαλ και οι τετρακόσιοι προφήτες της Αστάρτης και στο άλλο θυσιαστήριο να προσφέρει ο ίδιος τη θυσία του στο Θεό. Αλλά να μην χρησιμοποιήσουν φωτιά. Τη φωτιά να την ανάψει θαυματουργικά ο Θεός ή οι θεοί που θα επικαλεσθούν. Οι προφήτες σου, του λέει, θα επικαλεσθούν τους δικούς τους θεούς κι εγώ θα επικαλεσθώ τον Κύριο, τον Θεό μου. Όποιος από τους δυο απαντήσει και στείλει φωτιά, για να προσφερθεί η θυσία, Αυτός θα είναι ο αληθινός Θεός.

Ο Αχαάβ και οι αντιπρόσωποι του ισραηλιτικού λαού συμφωνούν με τη σκέψη του να γίνουν οι θυσίες στο Καρμήλιο όρος.

Πρώτοι κάνουν την αρχή οι προφήτες του Βάαλ και της Αστάρτης που είναι και περισσότεροι. Αρχίζουν από το πρωί να επικαλούνται τον Βάαλ λέγοντας: «Επάκουσον ημών, ο Βάαλ, επάκουσον ημών». Αλλά δεν παίρνουν καμία απάντηση. «Ουκ ήν φωνή και ουκ ήν ακρόασις» (Γ´ Βασ. ιη´ [18] 26). Φθάνει το μεσημέρι χωρία να φέρει η προσευχή τους κανένα αποτέλεσμα.

Ο Προφ. Ηλίας, για να αποδείξει την πλήρη αδυναμία των ειδώλων του Βάαλ, τους λέει: «Να επικαλείσθε με δυνατότερη φωνή τον θεό σας, διότι μπορεί να ρεμβάζει ή να κοιμάται και να μη σας ακούει. Φωνάξτε πιο δυνατά, για να ξυπνήσει και να ακούσει την προσευχή σας!»

Εκείνοι γυρίζουν σαν σβούρα γύρω από το θυσιαστήριο, χαλούν τον κόσμο με τις ηχηρές κραυγές τους και αυτοτραυματίζονται με μαχαίρια και λόγχες, για να εξαναγκάσουν τον Βάαλ να τους ακούσει, αλλά η θορυβώδης προσευχή τους που συνεχίζεται μέχρι τις τρεις το απόγευμα δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα.

Έπειτα προσφέρει τη θυσία του ο Προφήτης Ηλίας. Επιδιορθώνει με δώδεκα λίθους ένα παλιό θυσιαστήριο που υπήρχε εκεί, τοποθετεί επάνω τα ξύλα και το σφάγιο του ολοκαυτώματος, σκάβει και τάφρο γύρω απ’ αυτό και λέει στους αντιπροσώπους του ισραηλιτικού λαού: «Φέρτε τέσσερις στάμνες νερό και καταβρέξτε τα ξύλα και το σφάγιο του ολοκαυτώματος». Φέρνουν νερό και τα καταβρέχουν. Τους ξαναλέει: «Δευτερώσατε». Να επαναλάβετε το ίδιο δεύτερη φορά. Το επαναλαμβάνουν. Τους ξαναλέει: «Τρισσώσατε». «Και ετρίσσευσαν». Βρέχονται τα πάντα, γεμίζει ακόμη και η τάφρος απ’ το πολύ νερό. Όλα αυτά ζητεί να τα κάνουν ο Προφήτης, για να μη δημιουργηθεί καμία υπόνοια ότι υπάρχει κάπου κρυμμένη φωτιά.

Έπειτα γονατίζει και προσεύχεται με ταπείνωση και θερμότητα στο Θεό λέγοντας: Κύριε ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ισραήλ (του Ιακώβ), άκουσε την προσευχή μου σήμερα και στείλε φωτιά, για να καταλάβει ο λαός ότι Εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός του Ισραήλ και ότι εγώ είμαι δούλος δικός Σου και έκανα ό,τι έκανα κατόπιν εντολής Σου.

«Και έπεσε πυρ παρά Κυρία…»! Πέφτει αμέσως φωτιά από τον ουρανό και κατακαίει το ολοκαύτωμα και τα ξύλα του θυσιαστηρίου. Εξατμίζει όλο το νερό της τάφρου. Ασβεστοποιεί ακόμη και τις πέτρες. Καψαλίζει και μαυρίζει ακόμη και το χώμα. Έτσι επιδεικνύεται περίτρανα ότι ο Θεός του προφήτη Ηλία είναι ο αληθινός Θεός, στον Οποίο οφείλουν να πιστεύουν.

Με το καταπληκτικό αυτό θαύμα όλος ο λαός πέφτει μπρούμυτα και ομολογούν ότι πράγματι Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ο Θεός του Ισραήλ (Γ´ Βασ. ιη´ 17-39).

Προκαλεί θυμηδία η αδυναμία του Βάαλ και της Αστάρτης να εισακούσουν τις προσευχές των προφητών τους. Μας θυμίζει τους Ψαλτικούς στίχους ότι τα είδωλα των εθνών είναι «έργα χειρών ανθρώπων». Στόμα έχουν, αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν. Μάτια έχουν, αλλά δεν μπορούν να δουν. Έχουν αυτιά, αλλά δεν μπορούν να ακούσουν… (Ψαλ. ριγ´ [113] 12-15). Ενώ ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ είναι ο Μόνος αληθινός Θεός! «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών;» (Ψαλ. ος´ [76] 14). Έχει τη δύναμη όχι μόνο φωτιά να στέλνει από τον ουρανό, αλλά και πολλά άλλα καταπληκτικά και θαυμαστά έργα να επιτελεί!

Αρκεί να υπάρχουν πιστοί δούλοι του Θεού, ως ο Προφ. Ηλίας, που υψώνουν «οσίας χείρας» και προσεύχονται με ταπείνωση και θερμότητα όχι για τη δική τους δόξα, αλλά για τη δόξα του Θεού, για να δώσει ο Θεός μετάνοια και επιστροφή στο λαό Του, που επηρεαζόμαστε δυστυχώς από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και κοντεύουμε να χάσουμε την πίστη μας.

Ο πύρινος Προφήτης προσευχήθηκε στο Καρμήλιο όρος να δεχθεί ο Θεός τη θυσία του, για να αποδειχθεί ποιος είναι ο αληθινός Θεός. Και ο Θεός έστειλε φωτιά και κατέκαυσε το θυσιαστήριο. Με τέτοια πίστη και θερμότητα να προσευχόμαστε κι εμείς στο Θεό και θα εισακούονται πάντοτε οι προσευχές μας.

Περιοδικό «Ο Σωτήρ»,
15 Ιουλίου 2017 – Τεύχος 2159

Θησαυρός Παρακλητικών Κανόνων

Μοναδική συλλογή