Ο πονηρός άνθρωπος

Πως είναι ο πονηρός άνθρωπος; Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί.

Ο πονηρός άνθρωπος

Ο πονηρός είναι συνόμιλος και συνώνυμος του διαβόλου. Γι’ αυτό και ο Κύριος μας εδίδαξε, έτσι να τον αποκαλούμε τον διάβολο, λέγοντας: «Ρύσαι ημάς από του πονηρού». Η πονηριά είναι μία επιστήμη ή καλύτερα είναι ασχημοσύνη των δαιμόνων, η οποία ενώ είναι στερημένη από αλήθεια, προσπαθεί να το κρύβει και να εξαπατά πολλούς… (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Όταν ο άνθρωπος δεν τροχίζει το μυαλό με το Θείο, αλλά το τροχίζει με την πονηριά, παραδίνει τον εαυτό του στον διάβολο. Καλύτερα να το είχε χάσει το μυαλό, για να έχει ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάσει. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Είδα ανθρώπους ευθείς που έμαθαν από τους πονηρούς να πονηρεύονται και θαύμασα πως τόσο γρήγορα κατόρθωσαν να χάσουν το φυσικό τους ιδίωμα και προτέρημα. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Όποιος παριστάνει τον απλό για να πετύχει κάτι, μέσα σ΄ αυτήν την απλότητα υπάρχει η πιο χοντρή πονηριά. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Πρέπει ο άνθρωπος να γίνει απονήρευτος, να μην δέχεται τους πονηρούς λογισμούς, για να αποκτήσει πνευματική υγεία. Ένας που δεν έχει εξαγνιστεί, σκέφτεται πονηρά και βλέπει όλα τα πράγματα πονηρά. Ακόμη και τα καλά τα μολύνει με την πονηριά του. Δεν ωφελείται ούτε και από τις αρετές των άλλων, γιατί είναι σκοτισμένος από την μαυρίλα του ανθρωποκτόνου (διαβόλου), οπότε και αυτές τις ερμηνεύει με το πονηρό του λεξικό. Πάντα είναι στενοχωρημένος και πάντα στενοχωρεί τους συνανθρώπους του με την πνευματική του αυτή μαυρίλα. Αν θέλει να ελευθερωθεί, πρέπει να καταλάβει, ότι έχει ανάγκη από εξαγνισμό, για να έρθει και η πνευματική διαύγεια, η κάθαρση του νου και της καρδιάς. Να πάνε οι άνθρωποι σε έναν Πνευματικό να εξομολογηθούν, να φύγει η δαιμονική επίδραση (που έχουν), για να μπορούν να σκέφτονται λιγάκι. Τώρα δεν μπορούν, ούτε να σκεφτούν από την δαιμονική επίδραση. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Ο πονηρός άνθρωπος αγαπά την πλεονεξία και περιφρονεί τη δικαιοσύνη και την αρετή και ούτε την αβεβαιότητα και την ακαταστασία και το λιγόχρονο της ζωής συλλογίζεται, αλλά και ούτε τον θάνατο που είναι αναπόφευκτος και δεν μπορεί κανείς με δώρα να τον δελεάσει. Αν είναι γέροντας αισχρός και ασυλλόγιστος, τότε είναι σαν το σάπιο ξύλο που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τίποτε. (Μέγας Αντώνιος)