Η σωτηρία της ψυχής

Η σωτηρία της ψυχής έρχεται έπειτα από βαθιά εξέταση του εαυτού μας μαζί με τη βοήθεια ενός πνευματικού! Θα πρέπει να μην κρίνεις τους άλλους, διότι συμβαίνει συχνά κάποιος να κατηγορεί κάποιον άλλο χωρίς να τον γνωρίζει, χωρίς να γνωρίζει πως μπορεί η ψυχή του να είναι όμοια με τους αγγέλους…

Η σωτηρία της ψυχής – Πως βρίσκει η ψυχή μας ειρήνη και χαρά;

Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο στον κόσμο από το να αγαπάς τον Θεό και τον πλησίον σου. Σ’ αυτό η ψυχή βρίσκει την ειρήνη και τη χαρά.

Το Αγιορείτικο Θυμίαμα είναι αυθεντικό μοναστηριακό προϊόν. Φτιάχνεται με προσωπική φροντίδα & προσευχή από κελλιώτες μοναχούς.
Αγοράστε το μοναδικό Αγιορείτικο Μοσχοθυμίαμα εδώ.

Η αγάπη του Θεού και η γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος σε κάνουν να ξεχνάς ολοκληρωτικά τη γη. Όταν ο νους είναι αφοσιωμένος στον Θεό, ξεχνά τον κόσμο.

Αυτός που γνώρισε την αγάπη του Θεού, αγαπά όλο τον κόσμο.

Μην κρίνεις τους άλλους, διότι συμβαίνει συχνά κάποιος να κατηγορεί κάποιον άλλο χωρίς να τον γνωρίζει, χωρίς να γνωρίζει πως μπορεί η ψυχή του να είναι όμοια με τους αγγέλους.

Όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη, τόσο πιο μεγάλες είναι οι θλίψεις και τα βάσανα της ψυχής.

Όσο πιο ολοκληρωμένη είναι η αγάπη τόσο πιο ολοκληρωμένη είναι και η γνώση του Θεού.

Όσο πιο φλογερή είναι η αγάπη, τόσο δυνατότερη είναι η προσευχή.

Όσο πιο τέλεια είναι η αγάπη, τόσο αγιότερη είναι η ζωή.

Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Η σωτηρία της ψυχής του μοναχού

Κάποιος αδελφός αποτάχθηκε τον κόσμο και κατοίκησε στο όρος της Νιτρίας. Το κελί του βρισκόταν κοντά στο κελί κάποιου άλλου αδελφού και τον άκουε καθημερινά να κλαίει όλη την ώρα για τις αμαρτίες του.

Όταν για ένα χρονικό διάστημα σταματούσαν τα δάκρυα, μονολογούσε κι έλεγε:

«Δεν κλαίς, ταλαίπωρε, κι ούτε θρηνείς; Πίστεψέ με, αν δεν θέλεις να κλάψεις, εγώ θα σε αναγκάσω να το κάνεις».

Σηκωνόταν λοιπόν, έπαιρνε ένα μαστίγιο που είχε από σχοινί σκληρό και κτυπούσε τον εαυτό του τόσο πολύ, που από τους πόνους έκλαιε.

Θαυμάσας ούν ο μένων πλησίον αυτού ηύχετο τω Θεώ αποκαλύψαι αυτώ ει άρα καλώς ποιεί βασανίζων εαυτόν. Και εν μια νυκτί θεωρεί τον αδελφόν φορούντα στέφανον και στήκοντα εις τον χορόν των μαρτύρων και τινα λέγοντα αυτώ θεωρούντι. Ίδε, ο καλός αθλητής, εαυτόν δια τον Χριστόν βασανίσας πως μετά των μαρτύρων εστεφανώθη.

Έτσι και ήρθε η σωτηρία της ψυχής του μοναχού.

Μέγα Γεροντικό