Δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις

Οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η συναναστροφή, συνομιλία και πολυλογία με κοσμικούς, ψυχραίνουν την μέσα στην καρδιά μας φωτιά του Αγίου Πνεύματος!

Δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις

Προσέχετε δε από των ανθρώπων. (Να φυλάγεστε από τους ανθρώπους). (Κατά Ματθαίον 10,17)

Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ’ υμών συν πάση κακία. Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, χαριζόμενοι εαυτοίς καθώς και ο Θεός εν Χριστώ εχαρίσατο ημίν. (Κάθε εσωτερική πικρία εναντίον του άλλου και θυμός και οργή και θυμώδης ξεφωνητά και ύβρις εναντίον του πλησίον ας φύγει και ας λείψει εντελώς από εσάς, όπως και κάθε άλλη κακοβουλία και κακοτροπία εις βάρος του άλλου. Να γίνεστε αγαθοί και ευεργετικοί μεταξύ σας, εύσπλαγχνοι και συμπονετικοί, συγχωρούντες ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός δια του Χριστού μας έχει συγχωρήσει). (Προς Εφεσίους 4,31-32)

Μετά άφρονος μη πληθύνης λόγον, και προς ασύνετον μη πορεύου· φύλαξαι απ’ αυτού, ίνα μη κόπον έχης, και ου μη μολυνθής εν τω εντιναγμώ αυτού· έκκλινον απ’ αυτού και ευρήσεις ανάπαυσιν και ου μη ακηδιάσης εν τη απονοία αυτού. (Με μωρό και ασύνετο μην ανοίγεις μακρές συνομιλίες και στο σπίτι απερίσκεπτου ανθρώπου, μη πορευθείς φυλάξου από αυτόν και την συναναστροφήν του, για να μην κουραστείς ψυχικώς και για να μην μολυνθείς, από όσα εκτινάσσονται από το στόμα του. Παραμέρισε και φύγε απ’ αυτόν και έτσι θα βρεις ανάπαυση· δεν θα αθυμήσεις από τις ανοησίες του). (Σοφία Σειράχ 22,13)

Ο σκληροκάρδιος ου συναντά αγαθοίς. (Ο σκληρόκαρδος άνθρωπος και αμετανόητος, δεν θέλει να συναντάται με τους αγαθούς ανθρώπους). (Παροιμίες 17,20)

Μπροστά σε άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια του φθόνου, να προσέχεις πολύ πως θα του μιλήσεις. Γιατί ενώ εσύ μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά, και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους. Και αλλάζει το νόημα των λόγων σου μέσα στο μυαλό του σύμφωνα με την πνευματική του αρρώστια. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Η συναναστροφή, συνομιλία και πολυλογία με κοσμικούς, ψυχραίνουν την μέσα στην καρδιά μας φωτιά του Αγίου Πνεύματος! (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Ο πνευματικός άνθρωπος από τον Άγιο αλλοιώνεται με την καλή έννοια και από τον σαρκικό άνθρωπο δεν ερεθίζεται. Τον βλέπει, τον πονάει αλλά δεν παθαίνει κακό. Ένας άνθρωπος σε μέση πνευματική κατάσταση, από έναν πνευματικό άνθρωπο αλλοιώνεται προς το καλό και από έναν σαρκικό, αλλοιώνεται προς το κακό. Ο σαρκικός άνθρωπος τον Άγιο δεν τον καταλαβαίνει και από τον σαρκικό ερεθίζεται. Και ενώ ο δαιμονισμένος βλέπει τον Άγιο και φεύγει, ο σαρκικός άνθρωπος πάει προς τον Άγιο, για να τον πειράξει και να τον σκανδαλίσει. Ένας που έχει φθάσει σε κατάσταση Σοδομιτών σκανδαλίζεται και από τους Αγγέλους ακόμη. Τέλος ο εγωιστής και σαρκικός, εκτός που πλανιέται εύκολα από τον πονηρό διάβολο, μεταδίδει και αυτός πονηριά και προκαλεί με την σαρκικότητά του και βλάπτει τις φιλάσθενες ψυχές με τα πνευματικά του μικρόβια. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Πολύ βοηθάει το να είναι κανείς απλώς στις σχέσεις του με τους άλλους, να έχει γι’ αυτούς πάντοτε καλό λογισμό και να μην παίρνει όλους τους ανθρώπους στα σοβαρά. Να αποφεύγει τις συζητήσεις που γίνονται δήθεν για πνευματική ωφέλεια και φέρνουν πονοκέφαλο. Να μην περιμένει πνευματική κατανόηση από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό. Καλύτερα να εύχεται γι’ αυτούς να τους συγχωρήσει ο Θεός και να τους φωτίσει. Να μιλάει στον καθένα με τη δική του γλώσσα και να μη φανερώνει τις μεγάλες αλήθειες που πιστεύει και ζει, γιατί δεν θα τον καταλάβουν, επειδή μιλάει σε άλλη συχνότητα και σε διαφορετικό μήκος κύματος. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Μερικές φορές παρατηρείται το εξής, ακόμη και στις σχέσεις των πνευματικών ανθρώπων. Πάει να πει ένας τον πόνο του σε κάποιον και αυτός δεν θέλει να τον ακούσει, για να μην στερηθεί την χαρά του. Μπορεί να προσποιηθεί, ότι είναι βιαστικός ή να αλλάξει κουβέντα, για να έχει την ησυχία του. Αυτό είναι τελείως σατανικό. Σαν να πεθαίνει ο άλλος δίπλα μου και εγώ να πηγαίνω πιο πέρα και να τραγουδώ. Που είναι το «κλαίειν μετά κλαιόντων» (Ρωμ. 12,15); Και μάλιστα, όταν πρόκειται για θέματα σοβαρά Εκκλησιαστικά και ως Χριστιανός δεν συμμερίζεται την ανησυχία του άλλου, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν συμμετέχει στο σώμα της Εκκλησίας. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα και αγάπη, όπου και αν βρεθεί, δημιουργεί κατά κάποιον τρόπο γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό πνευματικό πεδίο και επηρεάζει όσους βρίσκονται μέσα σ’ αυτό. Βέβαια, πρέπει να προσέχουμε, να μην σπαταλάμε την αγάπη μας και να μην δίνουμε την καρδιά μας εύκολα, γιατί πολλές φορές μερικοί εκμεταλλεύονται την δική μας καρδιά και μας την κάνουν κιμά ή άλλοτε δεν μπορούν να μας καταλάβουν και μας παρεξηγούν. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)