Ποια είναι τα μεγαλύτερα θαύματα;

Αν εγκαταλείψεις τα άσχημα θέατρα και έρχεσαι πλέον στην Εκκλησία, είναι σαν να γιατρεύτηκε το κουτσό σου πόδι. Αν πάρεις τα μάτια σου από πορνικά θεάματα και από κάλλος ξένου προσώπου, είναι σαν να γιατρεύτηκαν τα τυφλά σου μάτια. Αν δεν ακούς πλέον σατανικά τραγούδια, αλλά ακούς πνευματικά άσματα, είναι σαν να γιατρεύτηκε η κουφαμάρα σου. Αυτά είναι τα μεγαλύτερα θαύματα.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα θαύματα;

Πολλές φορές ο Θεός δεν πραγματοποιεί το θαύμα, αλλά αφήνει προηγουμένως εκείνους στους οποίους πρόκειται να γίνει το θαύμα, να συναισθανθούν τις συμφορές, ώστε μετά την απαλλαγή από τα κακά, να μην δείξουν καμμία αχαριστία.

Εκείνος που σκέπτεται πνευματικά και φιλοσοφημένα δεν έχει καθόλου ανάγκη από τα θαύματα. Γιατί «Μακάριοι γάρ οι μη ειδότες και πιστεύσαντες».

Αυτός που παρουσιάζει άριστο βίο, αποσπά την Χάρη να κάνει θαύματα. Και αυτός που κάνει θαύματα, παίρνει αυτό το χάρισμα, για να διορθώνει την ζωή των άλλων. Και ο Χριστός, γι’ αυτό πραγματοποίησε τόσα θαύματα, για να φανεί η αξιοπιστία Του και να προσελκύσει τους ανθρώπους κοντά Του, δηλαδή να εισαγάγει την αγιότητα στη ζωή.

Χωρίς αρετή δεν ωφελείται σε τίποτε αυτός που κάνει θαύματα, έστω και αν έχει πίστη και κάνει επίδειξη θαυμάτων.

Το μεγαλύτερο θαύμα από όλα τα θαύματα είναι, το να απαλλαγεί ο άνθρωπος από την αμαρτία. Αν εγκαταλείψεις τα άσχημα θέατρα και έρχεσαι πλέον στην Εκκλησία, είναι σαν να γιατρεύτηκε το κουτσό σου πόδι. Αν πάρεις τα μάτια σου από πορνικά θεάματα και από κάλλος ξένου προσώπου, είναι σαν να γιατρεύτηκαν τα τυφλά σου μάτια. Αν δεν ακούς πλέον σατανικά τραγούδια, αλλά ακούς πνευματικά άσματα, είναι σαν να γιατρεύτηκε η κουφαμάρα σου. Αυτά είναι τα μέγιστα θαύματα. Αυτά είναι τα καταπληκτικά σημεία.

Γιατί ο Χριστός στα «μεγάλα» θαύματα π.χ. ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, δεν προσευχόταν, ενώ στα «μικρά» θαύματα προσευχότανε π.χ. χορτασμός των πεντακισχιλίων; Για να διδάξει αφενός σε εμάς την προσευχή (ειδικά όταν τρώμε) και αφετέρου για να μας δείξει, ότι είναι ο ίδιος ο Θεός και ότι δεν προσεύχεται από ανάγκη. Γιατί αν είχε ανάγκη, θα προσευχόταν και για τα μεγαλύτερα θαύματα.

Ο πιστός δεν έχει ανάγκη να δει «σημείο» (θαύμα), αλλά χρειάζεται μόνο διδασκαλία και κατήχηση. Όποιος όμως ζητάει αποδείξεις ή της δυνάμεως ή της Προνοίας ή της φροντίδας του Θεού, αυτός δεν πιστεύει καθόλου, ότι ο Θεός είναι και δυνατός και φιλάνθρωπος.

Τα θαύματα πολλές φορές ωφέλησαν άλλον, όχι αυτόν που τα τέλεσε. Αυτός βλάφτηκε, είτε διότι οδηγήθηκε σε υπερηφάνεια και κενοδοξία, είτε για άλλον λόγο.

Είναι δυνατόν και ένας που έκανε θαύματα, να είσαι σαρκικός άνθρωπος. Ο Θεός δεν ενήργησε δια του Βαλαάμ, δια του Φαραώ, δια του Ναβουχοδονόσορα; Ο Καϊάφας δεν προφήτευσε, χωρίς να κατανοεί όσα έλεγε;… Τα σημεία (θαύματα), δεν γίνονται γι’ αυτούς που τα κάνουν, αλλά προς χάριν άλλων. Και γίνονται σημεία και από ανάξιους…

Για τα μεν θαύματα, γινόμαστε εμείς οφειλέτες στον Θεό. Για την αρετή όμως και τις καλές πράξεις, εμείς κάνουμε οφειλέτη τον Θεό! Γιατί πράξη καλή είναι κατόρθωμα του δικού μας αγώνα. Θαύμα είναι χάρισμα της δωρεάς του Θεού. Πράξη καλή είναι κατόρθωμα ανθρωπίνων ιδρώτων. Θαύμα είναι φανέρωση της Θεϊκής αγάπης. Η καλή πράξη ξεκινάει από την δική μας ελεύθερη προαίρεση. Το θαύμα ξεκινάει από την Χάρη του Θεού.

Κατά τούτο θα είμαστε όμοιοι με τον Θεό, αν όλοι αγαπάμε τους εχθρούς μας και όχι αν κάνουμε θαύματα.

Αν κάποιος Προφήτης παρουσιαστεί και κάνει κάποιο θαύμα ή αναστήσει έναν νεκρό ή γιατρέψει έναν λεπρό ή κάποιον ανάπηρο και ύστερα από το θαύμα σε καλέσει σε ασέβεια, τότε να μην τον πιστέψεις, επειδή έκανε θαύμα.

Θα κάνει και ο σατανικός άνθρωπος επίδειξη δυνάμεως (ψευτοθαύματα), όπως τα τερτίπα του μάγου, αλλά όλα θα τα ενεργεί προς εξαπάτηση. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος έκανε αντιδιαστολή. Δεν είπε απλώς «δυνάμεις», αλλά πρώτα είπε «Πνεύματος» και κατόπιν «δυνάμεις» (Α’ Κορ. 12,18), τονίζοντας έτσι, ότι τα γινόμενα ήταν πνευματικά.

Θέλεις να μάθεις και από αλλού πως δοξάζεται ο Θεός από τον βίο των δούλων Του και πως δοξάζεται από τα θαύματα; Κάποτε ο Ναβουχοδονόσωρ, έριξε τους 3 παίδες στο καμίνι. Όταν όμως είδε, ότι η φωτιά δεν τους κατέκαψε: «Είναι ευλογητός ο Θεός, που έστειλε τον άγγελό Του και έσωσε τα παιδιά Του από το καμίνι» (Δανιήλ 3,28).

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος