Η καλύτερη ιεραποστολή γίνεται με το καλό μας παράδειγμα, την αγάπη μας, την πραότητά μας. Είναι σπουδαίο πράγμα η κατάρτιση, όταν συνδυάζεται με την πραότητα, την καλοσύνη και την αγάπη.
Η καλύτερη ιεραποστολή
Όπως η ζύμη αδυνατεί εξαιτίας της μικρής ποσότητας, αλλά υπερισχύει εξαιτίας της θερμότητας που περιέχει και της δυνάμεως της φύσεώς τους, έτσι ακριβώς και εσείς θα μπορέσετε, αν θέλετε, να επαναφέρετε πολλούς στην πίστη σας. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εκκλησία χωρίς Ιεραποστολή, είναι Εκκλησία χωρίς αποστολή. Αν δεν υπάρχει κήρυγμα, χάνονται πολλά από την αποστολή της Εκκλησίας. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Θα μπορούσε ο Χριστός να κάθεται σε έναν τόπο και από εκεί να προσελκύει όλους κοντά Του. Δεν το έκανε, για να δώσει σε εμάς υπόδειγμα, να περιερχόμαστε και να αναζητάμε τους χαμένους. Αυτό δείχνει και με την παραβολή του καλού Ποιμένα (Λουκ. 15,4). Δεν έμεινε ο Κύριος με τα 99 πρόβατα, περιμένοντας να έρθει το ένα, το πλανεμένο. Πήγε ο ίδιος σε αναζήτηση, το βρήκε, το φορτώθηκε στους ώμους του και το ξανάφερε στο κοπάδι. Μια κερδισμένη ψυχή είναι δυνατόν να εξαλείψει όγκο απείρων αμαρτημάτων και να αποβεί αντίλυτρο για εμάς, κατά την ημέρα της Κρίσεως… Αυτό να κάνεις και εσύ, ανάλογα με τις δυνάμεις σου. Δείξε κάθε φροντίδα και μέριμνα, για την επάνοδο των πλανεμένων. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο Θεός δίνει Χάρη σ’ αυτούς που μιλούν, όχι γιατί την αξίζουν οι ίδιοι, αλλά γιατί την χρειάζονται όσοι τους ακούνε. (Άγιος Ιππόλυτος)
Να υπάρχει σεβασμός της ελευθερίας του άλλου. Όπως ο Χριστός «ίσταται επί την θύραν και κρούει», χωρίς να την παραβιάζει, αλλά περιμένει την ψυχή μόνη της ελεύθερα να Τον δεχθεί, έτσι και εμείς να στεκόμαστε μπροστά στην κάθε ψυχή. Στην ιεραποστολική προσπάθεια να υπάρχει λεπτός τρόπος, ώστε οι ψυχές να δέχονται ό,τι προσφέρουμε, λόγια, βιβλία, χωρίς να αντιδρούν. Και κάτι ακόμη. Λίγα λόγια. Τα λόγια ηχούν στ’ αυτιά και εκνευρίζουν πολλές φορές. Η προσευχή και η ζωή έχουν απήχηση. Η ζωή συγκινεί, αναγεννά και αλλοιώνει, ενώ τα λόγια μένουν άκαρπα. Η καλύτερη ιεραποστολή γίνεται με το καλό μας παράδειγμα, την αγάπη μας, την πραότητά μας. Είναι σπουδαίο πράγμα η κατάρτιση, όταν συνδυάζεται με την πραότητα, την καλοσύνη και την αγάπη. Αυτά ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις. Να μιλάτε, όταν έχετε σχετική κατάρτιση στο θέμα. Αν δεν έχετε, να μιλάτε με το παράδειγμά σας. Στις συζητήσεις λίγα λόγια για την θρησκεία και θα νικήσετε. Αφήστε εκείνον που έχει άλλη γνώμη να ξεσπάσει, να πει, να πει… Να αισθανθεί ότι έχει να κάνει μ’ έναν ήρεμο άνθρωπο. Να επιδράσετε με την καλοσύνη σας και την προσευχή σας και έπειτα του μιλάτε λίγο. Δεν κάνετε τίποτα, αν τα πείτε έντονα, αν του πείτε, παραδείγματος χάριν, «είπες ψέμα!». Και τι θα βγει; Είστε «ως πρόβατα εν μέσω λύκων». Τι να κάνετε; Ν’ αδιαφορείτε εξωτερικά, αλλά να προσεύχεστε μέσα σας. Να είστε έτοιμοι, καταρτισμένοι, με παρρησία, αλλά και με αγιότητα, πραότητα, προσευχή. Για να κάνετε αυτό όμως, πρέπει να γίνετε άγιοι… (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Κάποιος άλλος μου έλεγε, ότι τις ελεύθερες ώρες του μπαίνει στα λεωφορεία, κάνει σύντομο κήρυγμα και μοιράζει στους επιβάτες θρησκευτικά έντυπα που μιλούν για την εξομολόγηση. Μου είπε επίσης, ότι έχει πρόβλημα με τα παιδιά του, γιατί ντρέπονται με την Ιεραποστολή που κάνει. Του είπα, ότι είναι καλά αυτά, αλλά υπερβολικά, γιατί σήμερα πρέπει να ψάξουμε και να βρούμε νέους τρόπους Ιεραποστολής, όχι όπως την εποχή του πολέμου που οι Χριστιανοί νέοι τραγουδούσαν στους δρόμους και τα λεωφορεία Χριστιανικά τραγούδια και μοίραζαν έντυπα. Τον σημερινό άνθρωπο πρέπει να τον πλησιάσεις με διαφορετικό τρόπο. Ο Χριστιανός πρέπει να ομολογεί τον Χριστό όχι με λόγια, αλλά με έργα, με το παράδειγμα και την ζωή του. Οι Χριστιανοί πρέπει να μάθουμε να σιωπούμε, γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνο (και αστείο) να αναγορεύουμε τους εαυτούς μας, άλλοτε συνηγόρους του Θεού και άλλοτε ειδικούς, στο να εξηγούμε τις βουλές και τα σχέδιά Του… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)