Ο πράος άνθρωπος παίρνει χάρισμα ιδιαίτερο από τον Θεό

Αν ανταποδώσεις την βρισιά που δέχτηκες, νικιέσαι από το πάθος του θυμού. Ο πράος άνθρωπος παίρνει χάρισμα ιδιαίτερο από τον Θεό, να καταλαβαίνει αμέσως ποια είναι η αλήθεια.

Ο πράος άνθρωπος παίρνει χάρισμα ιδιαίτερο από τον Θεό

Γνωρίζει ο διάβολος τα όπλα του Χριστού, με τα οποία και νικήθηκε. Και ποια είναι αυτά; Η επιείκεια και η πραότητα. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Αυτό κυρίως είναι το γνώρισμα του πράου, τις μεν αδικίες που γίνονται σ’ αυτόν να τις παραβλέπει, τους αδικούμενους όμως να τους υπερασπίζεται, όπως ακριβώς έκανε και ο Χριστός. Διότι, όταν ανέβηκε στο Σταυρό έλεγε: «Πάτερ, συγχώρεσέ τους, διότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν».(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Καθένας που βρίζεται ή υποφέρει από κάτι φοβερό, να υποφέρει με πραότητα τις βρισιές και να συγκρατεί την οργή του, εφόσον, συγκρατώντας την οργή του, πρόκειται να γίνει μιμητής του Θεού. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Αν ανταποδώσεις την βρισιά που δέχτηκες, νικιέσαι από το πάθος του θυμού. Αν όμως σιωπήσεις, τότε νίκησες και χωρίς κόπο, έστησες τρόπαιο και έχεις αναρίθμητους θαυμαστές (Αγγέλους και Αγίους), που σε δικαιώνουν και καταδικάζουν της ύβρεως την ψευτιά. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Πράος είναι εκείνος, που μπορεί να υπομένει τα αδικήματα που του γίνονται. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Δεν αγαπά ο Θεός τόσο το στόμα των Προφητών, όσο εκείνο των επιεικών και πράων ανθρώπων. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Εκείνος που κατηγορεί τον εαυτό του, ποτέ δεν ταράζεται. (Όσιος Ποιμήν)

Της ανατολής του ηλίου, προτρέχει το φως της αυγής. Παρόμοια, πριν από την ταπεινοφροσύνη τρέχει η πραότητα. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Όπως δεν είναι δυνατόν να φονεύσει κανείς ένα άγριο θηρίο χωρίς όπλο, έτσι δεν είναι δυνατόν να αποκτήσει την αοργησία χωρίς ταπείνωση. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Αν δεν φέρουμε καλούς λογισμούς και αν δεν πετύχουμε την ησυχία μέσα μας, μην νομίσουμε ότι και στην ησυχία θα μπορέσουμε ποτέ να ησυχάσουμε. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Ο πράος άνθρωπος παίρνει χάρισμα ιδιαίτερο από τον Θεό, να καταλαβαίνει αμέσως ποια είναι η αλήθεια. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)

Δεν ωφελεί τόσο πολύ το να συγκρατούμε το στόμα μας στον καιρό του θυμού, για να μην λέει λόγια μανιασμένα, όσο το να καθαρίζουμε την καρδιά μας από την μνησικακία και να μην στριφογυρίζουμε μέσα στο μυαλό μας πονηρούς λογισμούς εναντίον του συνανθρώπου μας. (Άγιος Κασσιανός)

Πραείς δεν είναι αυτοί που δεν οργίζονται καθόλου, γιατί τότε θα ήταν αναίσθητοι σε ό,τι άσχημο συμβαίνει γύρω τους, αλλά εκείνοι που κρατούν το θυμό τους και εάν πρέπει (επειδή παραβιάζεται ο νόμος του Θεού) θα οργιστούν, χωρίς να αμαρτήσουν. (Άγιος Θεοφύλακτος)

Η αοργησία είναι σπουδαία αρετή. Καλλιεργείται με την παράδοση του εαυτού μας στο Θείο θέλημα και την συναίσθηση, ότι ο Θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες. Έτσι συγκρατούμε τον εαυτόν μας, γαληνεύουμε, πιστεύοντας ότι ο Κύριος μας παρακολουθεί την δύσκολη ώρα του πειρασμού. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)