Το Μεγάλο Ταξίδι που όλοι θα κάνουμε κάποια στιγμή θέλει καλή προετοιμασία. «…Όσοι πιστεύουν στον Χριστό, εκτελούν τις εντολές του Ευαγγελίου, εκκλησιάζονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, πράττουν έργα Θεάρεστα. Πιστεύουν ότι υπάρχει Παράδεισος. Για τους απίστους, τους σκληρούς, τους αμετανόητους…»
Το Μεγάλο Ταξίδι
Εσύ που διαβάζεις το παρόν κείμενο δεν ξέρω ποιος είσαι, ποια είναι η ηλικία σου, ποια θέση κατέχεις στην κοινωνία και τι μόρφωση έχεις. Εκείνο που ξέρω είναι ότι έχεις να κάμεις ένα μακρινό ταξίδι, πολύ πιο μακρινό από όσα μέχρι σήμερα έχεις κάμει.
Ένα ταξίδι που οδηγεί στην άλλη ζωή, στον Ουρανό. Ταξίδι χωρίς γυρισμό.
Είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε θα το κάνουμε. Όλοι μας είμαστε προσωρινοί «πάροικοι και παρεπίδημοι» (Α΄ Πέτρου Β. 11).
Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε, αλλά και πεθαίνουμε για να ζήσουμε.
Αυτή πρέπει να είναι η πίστης σου σαν Χριστιανός που είσαι, ότι δηλαδή ο θάνατος σου σημαίνει το τέρμα της παρούσης ζωής σου και την αρχή της άλλης, στην Βασιλεία του Θεού.
Οι πρώτοι Χριστιανοί ονόμασαν την ημέρα του θανάτου «γενέθλιον ημέρα».
Κατά την διδασκαλία της Αγίας Γραφής ο Θάνατος θεωρείται ένας παρατεταμένος ύπνος, που κάποτε θα τελειώσει και τότε τα σώματα των νεκρών θα ξυπνήσουν και θα ενωθούν με την αθάνατη ψυχή.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός θέλοντας να παρηγορήσει αυτούς που κλαίνε και λυπούνται για τον θάνατο έλεγε:
Δεν βλέπετε φανερά την ανάσταση; Όταν κοιμόμαστε δεν είμαστε σαν αποθαμένοι; Ο ύπνος τι είναι; Μικρός θάνατος. Και ο θάνατος; Μεγάλος ύπνος. Και όπως το σιτάρι που πέφτει στην γη αν δεν βρέξει να σαπίσει και να γίνει χυλός δεν φυτρώνει, έτσι και ημείς πεθαίνουμε, μας θάβουν στην γη, διαλυόμαστε σωματικώς, όμως η ψυχή μένει αθάνατος. Και ο Κύριος θάφτηκε και σε 3 ημέρες ανεστήθη αναλλοίωτος ως αναμάρτητος. Κατά την Δευτέρα Του Παρουσία θα αναστήσει και ημάς.
Σύμφωνα με τον Λόγον του Θεού όταν πεθαίνουμε δεν εξαφανιζόμαστε, δεν γινόμαστε μηδέν. Ας μην λέμε ότι γινόμαστε μηδέν, αυτό είναι βλασφημία, απιστία.
Φοβερούς και φρικώδεις τόπους πρόκειται να περάσουμε. Κανείς δεν θα μας συνοδεύσει, ούτε γονείς, ούτε αδέρφια, ούτε φίλοι, ούτε τα πλούτη.
Ο Διάβολος προσπαθεί με κάθε τρόπο να βγάλει από τον νουν του ανθρώπου την έννοια του θανάτου.
Όσοι πιστεύουν στον Χριστό, εκτελούν τις εντολές του Ευαγγελίου, εκκλησιάζονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, πράττουν έργα Θεάρεστα.
Πιστεύουν ότι υπάρχει Παράδεισος.
Για τους απίστους, τους σκληρούς, τους αμετανόητους, τους αθέους… υπάρχει η Κόλαση.
Αγαπητέ μου, αργά η γρήγορα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και συ θα ευρεθήτε ο ένας απέναντι του άλλου.
Ο Θάνατος ας μη σε φοβίζει. Άλλο να σε φοβίζει.
Και αυτό το άλλο είναι μήπως η άγνωστη στιγμή του θανάτου έρθει ενώ δεν είσαι έτοιμος. Αυτό να μας απασχολεί βασικά. Η ετοιμασία. Ο Κύριος μας συμβουλεύει «ετοιμάζεσθε διαρκώς».
Για τον κάθε ένα χωριστά έρχεται ο Κύριος την ώρα του Θανάτου μας. Και για όλους μαζί κατά την Δευτέρα Του Παρουσία. Ετοιμασία λοιπόν, μετάνοια, εξομολόγηση, έργα θεάρεστα.
Ο εξομολόγος θα μας συμφιλιώσει με τον Θεό.
Αφού βρεις τον κατάλληλο εξομολόγο ιερέα πήγαινε με φόβο Θεού, με μεγάλη ταπείνωση και εξομολογήσου χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή.
Ο Θεός είναι πανταχού παρών και βλέπει εκείνη την στιγμή αν η μετάνοια σου είναι ειλικρινής.
Όσο μεγάλες και εάν είναι οι αμαρτίες σου πες τες στον εξομολόγο. Μην δικαιολογείς τον εαυτό σου, ούτε να κατηγορείς τους άλλους σαν αίτιους, ούτε αυτόν τον πειρασμό, αλλά να λέγεις:
«εγώ έφταιξα, εγώ αμάρτησα από την αμέλειά μου και απροσεξία μου».
Η εξομολόγηση να γίνει σήμερα. Το αύριο δεν είναι δικό σου.
Μεγάλη χαρά γίνεται στον Ουρανό όταν Χριστιανέ μου μετανοείς. Χαίρονται οι Άγγελοι και οι Άγιοι.
Εξομολογημένος λοιπόν και συγχωρημένος από τον Θεό μέσω του πνευματικού ιερέως και συμφιλιωμένος με τους γύρω σου συνανθρώπους σπεύσε να κοινωνήσεις «σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον».
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας παρακινεί:
«…μετανόησε τώρα, εδώ στην γη είναι το Ιατρείο και όχι το Δικαστήριο για να μας δώσει ευθύνες».
Το Δικαστήριο θα το αντικρύσουμε μετά τον θάνατο μας.
Ο εύσπλαχνος Θεός έδωσε φάρμακο σωτηρίας της αθανάτου ψυχής μας, έδωσε το Μυστήριο της Μετανοίας.
Η Μετάνοια – Εξομολόγηση είναι ένα από τα Επτά Άγια Μυστήρια που ο Χριστός ενεπιστεύθη στην Εκκλησία Του δια την θεραπεία και συγχώρηση μας, δια την απόκτηση του Αιωνίου Παραδείσου.
Αυτή η ειλικρινής και ολόθερμη Μετάνοια έσωσε τον επί του σταυρού ληστή.
«Μνήσθητί μου Κύριε ὅταν ἔλθης ἐν τή Βασιλεία Σου», ανεφώνησε όταν όλοι γύρω του εκραύγαζον «ἄρον, ἄρον, σταύρωσον Αὐτόν» (Ιω. 19,15).
Αυτά προς γνώσιν όλων μας. Και πάντα να υποστηρίζουμε την Ορθόδοξη Πίστη. Γι’ αυτήν την Πίστη του Χριστού την Αγία, εκατομμύρια μάρτυρες έχυσαν το Αίμα τους.
Ζούμε στα χρόνια του Αντιχρίστου…
Πως κατήντησαν οι άνθρωποι της εποχής μας! Αλήθεια, πως κατήντησαν οι άνθρωποι της εποχής μας! Αιτία οι αμαρτίες. Κατόπιν όλων αυτών «τι θα μας σώσει»; Μόνον η μετάνοια, η εξομολόγηση και συνέχεια ζωή χριστιανική!