Πόση δόξα στερούμαστε;

Ας κατανοήσουμε πόση δόξα στερούμαστε, ενώ είναι δυνατό να μη στερηθούμε. Ας ανταγωνιζόμαστε λοιπόν, όσο είναι καιρός, και ας φροντίζουμε πολύ για την σωτηρία μας.

Παραδέχομαι, ότι η κόλασις είναι ανυπόφορη και μάλιστα πολύ ανυπόφορη. Η έκπτωσις όμως από την Βασιλεία των Ουρανών είναι πιο ανυπόφορη.

Το Αγιορείτικο Θυμίαμα είναι αυθεντικό μοναστηριακό προϊόν. Φτιάχνεται με προσωπική φροντίδα & προσευχή από κελλιώτες μοναχούς.
Αγοράστε το μοναδικό Αγιορείτικο Μοσχοθυμίαμα εδώ.

Διότι, πες μου, εάν κάποιος βασιλιάς ή υιός βασιλιά επιστρέφοντας από πολλούς πολέμους νικητής και με τιμές και έχοντας ολόκληρη στράτευμα, εισήρχετο σε κάποια πόλι με την άμαξα, με τα τρόπαια, με πολλούς στρατιώτες που φορούν όλοι χρυσά ρούχα, με τους ακολούθους του, που όλοι κρατούν χρυσές ασπίδες και όλη η πόλις είναι στολισμένη και όλοι οι άρχοντες είναι μαζί του και τον ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι, πίσω οι δέσμιοι αλλοεθνείς, ύπαρχοι, σατράπες, ύπατοι, τύραννοι, άρχοντες, και εάν στην συνέχεια μέσα σε όλη εκείνη την λαμπρότητα τους πολίτες που συναντούσε δεχόταν και χαιρετούσε και έδινε το χέρι του και μετέφερε σε αυτούς κάθε παρρησία ή και συζητούσε με όλους, ως να ήταν φίλοι του και έλεγε, ότι έχει κάνει την πορεία εκείνη για χάρι τους, και άλλους έφερε στα δικά του ανάκτορα, τους υπόλοιπους όμως εγκατέλειπε, με ποια τιμωρία θα ισοδυναμούσε αυτό, μολονότι δεν τιμωρούνται;

Εάν είναι τόσο πικρό το να εκπέσει κανείς από την δόξα αυτή ενώπιον ανθρώπου, πολύ περισσότερο τούτο συμβαίνει ενώπιον του Θεού, όταν όλες οι ουράνιες δυνάμεις παρευρίσκονται μαζί με τον Βασιλέα, όταν οι δαίμονες είναι δέσμιοι και σκύβουν προς τα κάτω και ο ίδιος ο διάβολος οδηγείται δέσμιος, καθώς και κάθε αντίπαλη δύναμις, όταν παρευρίσκονται οι δυνάμεις των ουρανών, όταν αυτός έρχεται επάνω στα σύννεφα.

Πιστέψτε με, εξ αιτίας της οδύνης που κατέχει την ψυχή μου από την υπόθεση αυτή, ούτε την ομιλία μπορώ να τελειώσω.

Ας κατανοήσουμε πόση δόξα στερούμαστε, ενώ είναι δυνατό να μη στερηθούμε.

Διότι το φοβερό είναι αυτό, ότι δηλαδή ενώ μπορούμε να μην πάθουμε αυτά, τα παθαίνουμε.

Όταν λοιπόν άλλους θα δέχεται και θα οδηγεί προς τον Πατέρα στους Ουρανούς, άλλους όμως θα αφήνει και αφού τους παραλάβουν μερικοί άγγελοι, τους σύρουν χωρίς την θέλησή τους και με δάκρυα στα μάτια και με το κεφάλι προς τα κάτω στην γέννα του πυρός, αφού προηγουμένως τους διαπομπεύσει ενώπιον όλης της οικουμένης, πόση νομίζεις ότι είναι η οδύνη;

Ας ανταγωνιζόμαστε λοιπόν, όσο είναι καιρός, και ας φροντίζουμε πολύ για την σωτηρία μας. Πόσα μπορούμε να πούμε, όπως ο πλούσιος της παραβολής∙ εάν μας βοηθούσε κάποιος τώρα, θα σκεπτόμασταν αυτά που μας συμφέρουν.

Αλλά κανένας δεν αφήνει. Και ό,τι θα πούμε, όχι μόνο από εκείνο είναι φανερό, αλλά και από πολλά άλλα. Και για να μάθεις, πόσοι έχουν αρρωστήσει και είπαν, «Εάν γίνουμε καλά, δεν θα πέσουμε πάλι στα ίδια»!

Πολλά παρόμοια θα πούμε τότε, αλλά θα ακούσουμε εκείνα, που άκουσε ο πλούσιος, ότι υπάρχει βάραθρο, ότι λάβαμε με το παραπάνω τα αγαθά στην παρούσα ζωή (Λουκ. 16, 19-31).

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου