Πως ήταν τα πρόσωπα των Μαρτύρων, κατά την ώρα των αγώνων τους;

Εσύ ο ειδωλολάτρης (και άπιστος), δείξε μου κάποιον, που να έμεινε ατάραχος στα βασανιστήρια χάρη της θρησκείας του, όπως εγώ έχω να σου δείξω μύριους, σε όλα τα μέρη της οικουμένης μάρτυρες, που βασανίζονται για την ευσέβεια. Πως ήταν τα πρόσωπα των Μαρτύρων, κατά την ώρα των αγώνων τους;

Πως ήταν τα πρόσωπα των Μαρτύρων, κατά την ώρα των αγώνων τους;

Αν ο Χριστός Σταυρώθηκε και έχυσε το Αίμα Του για εκείνους που Τον μισούν, τί δεν θα κάνει για εκείνους, που έχυσαν το αίμα τους, εξαιτίας της πίστεώς τους προς Αυτόν;

Προς χάριν του Χριστού, ας προσφέρουμε με τόσο μεγάλη προθυμία το αίμα μας, με όση μπορούμε να χύσουμε το νερό. Και με τόση ευκολία ας θυσιάζουμε το σώμα μας, με όση ευκολία βγάζουμε το ρούχο από πάνω μας.

Πολλοί μάρτυρες, όταν επρόκειτο να οδηγηθούν προς το θάνατο, έγιναν χλωμοί και τους έπιασε φόβος και αγωνία. Αλλά και γι’ αυτό είναι πιο αξιοθαύμαστοι, γιατί αν και φοβήθηκαν τον θάνατο, δεν τον απέφυγαν για χάρη του Ιησού. Και αυτός ο θάνατος, φανερώνει την αδυναμία και την γελοιοποίηση των δαιμόνων.

Άκουσε αυτούς, που είδαν τα πρόσωπα των Μαρτύρων, κατά την ώρα των αγώνων τους! Πως, ενώ τους μαστίγωναν και τους ξέσχιζαν τις σάρκες, αυτοί ήταν γεμάτοι χαρά και αγαλλίαση!…

Το να πάσχει κανείς κάτι για τον Χριστό, είναι γλυκύτερο από κάθε παρηγοριά.

Είναι δυνατόν κάποιος και μαστιγόμενος, να αισθάνεται ευχαρίστηση, όταν πάσχει για τον Χριστό. Όπως ακριβώς οι τρεις Παίδες στο καμίνι της φωτιάς τραγουδούσαν χαρούμενοι, έτσι αισθανόμαστε και εμείς στις θλίψεις. Και όπως εκεί, η δροσιά δεν προερχόταν από την φύση της φωτιάς, αλλά από το Πνεύμα το Άγιο, που δρόσιζε την φωτιά, έτσι και εδώ. Εκείνο που γεννάει την χαρά, δεν είναι το ποιόν της θλίψεως, αλλά το ότι πάσχει κανείς για τον Χριστό. Το Πνεύμα το Άγιο, δροσίζει στις θλίψεις και κάνει τον πιστό να αισθάνεται άνεση και μέσα στις δοκιμασίες.

Εσύ ο ειδωλολάτρης (και άπιστος), δείξε μου κάποιον, που να έμεινε ατάραχος στα βασανιστήρια χάρη της θρησκείας του, όπως εγώ έχω να σου δείξω μύριους, σε όλα τα μέρη της οικουμένης μάρτυρες, που βασανίζονται για την ευσέβεια. Ποιός υπέμεινε με γενναιότητα, όταν του ξερρίζωναν τα νύχια, όταν του έσπαγαν τις αρθρώσεις σιγά – σιγά, του ξέσχιζαν το σώμα, όταν τον βασάνιζαν στο κεφάλι, όταν του τρυπούσαν τα οστά, όταν τον τηγάνιζαν, όταν τον έριχναν μέσα σε πίσσα που κόχλαζε; Αυτά τα κατορθώματα, μπορείς πουθενά αλλού να μου τα δείξεις, εκτός από τους Χριστιανικούς Μάρτυρες;

Τους Μάρτυρες τους αγαπάμε, όχι απλώς επειδή βασανίζονται, αλλά επειδή για τον Χριστό βασανίζονται. Αν δεις για τον Θεό να νηστεύουν, να θαυμάζεις την νηστεία τους. Αν όμως δεις να νηστεύουν, όχι για τον Θεό και σύμφωνα με τις εντολές Του, τότε αυτούς να τους αποστρέφεσαι περισσότερο, από ότι αποστρέφεσαι τους μέθυσους και εκείνους, που λόγω της μέθης ασχημονούν και διασκεδάζουν αισχρά.

Οι Μάρτυρες του Θεού δεν θυσιάστηκαν για εμάς και όμως τρέχουμε όλοι μαζί, να τους τιμήσουμε. Και αν εμείς τρέχουμε για την τιμή τους, παρόλο που δεν θυσιάστηκαν για εμάς, ο Χριστός, για Τον οποίο αποκεφαλίστηκαν, τί τιμή θα τους επιφυλάσσει!!!…

Δεν είναι το ίδιο, το να χάσεις το κεφάλι σου μέσα σε ένα στιγμιαίο σκύψιμο, με το να παλεύεις τόσο χρόνο με τόσους πόνους, με τόσους φόβους, με απειλές, με φυλακές, με απαγωγές, με δικαστήρια, με χέρια δημίων, με αδιάντροπες γλώσσες συκοφαντών, με προσβολές, με ύβρεις, με κοροϊδιές…

Μάρτυρας δεν είναι μόνο εκείνος που τον κρεμούν στο ξύλο. Αν ήταν έτσι, θα ήταν στεφάνων ο Ιώβ. Και όμως, έπαθε φοβερότερα πράγματα από πολλούς μάρτυρες.

Αν πιστεύεις να είσαι έτοιμος να υποφέρεις… Αν δεν υποφέρεις, σημαίνει πως δεν πιστεύεις. Δηλαδή δεν είναι υπέροχα τα όσα μας υποσχέθηκε ο Θεός, ώστε χάριν αυτών, να προτιμά κανείς μύριους θανάτους; Έχει υποσχεθεί βραβεία ο Θεός, τη Βασιλεία των Ουρανών, την Αθανασία και την Αιώνια Ζωή.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος