Μόνο η λύπη για τις αμαρτίες είναι ωφέλιμη. Ποιος λυπήθηκε πραγματικά για τις αμαρτίες του; Εγώ νομίζω κανείς… Και ενώ οι άνθρωποι κλαίνε πολλές μέρες που έχασαν χρήματα ή πέθανε ο υπηρέτης τους, όταν όμως κάθε μέρα χάνουμε την ψυχή μας (με τις αμαρτίες μας), ούτε που το σκεφτόμαστε καθόλου…
Ποιος λυπήθηκε πραγματικά;
Για 2 μόνο αιτίες πρέπει να έχει λύπη ο Χριστιανός: Όταν ο ίδιος ή όταν ο πλησίον του, έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό. Η λύπη είναι καλή, για εκείνους που μετανοούν ειλικρινά.
Δεν πρέπει να κλαίμε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό. Τη λύπη την έβαλε μέσα μας ο Θεός. Όχι, όμως, για να τη μεταχειριζόμαστε άσκοπα ή και βλαπτικά, σε ακατάλληλο χρόνο και σε αντίθετες συνθήκες στη φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας έτσι την υγεία της ψυχής και του σώματος, αλλά για ν’ αποκομίζουμε απ’ αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να λυπόμαστε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό. Εμείς, ωστόσο, έχουμε αντιστρέψει τα πράγματα. Έτσι, και αμέτρητα κακά να διαπράξουμε, ούτε λυπόμαστε ούτε ντρεπόμαστε. Αν, όμως, πάθουμε και το παραμικρό κακό από κάποιον, τότε τα χάνουμε, βαριοθυμούμε, γινόμαστε συντρίμμια και δεν συλλογιζόμαστε πως οι θλίψεις και οι πειρασμοί φανερώνουν τη φροντίδα του Θεού για μας περισσότερο από τα ευχάριστα περιστατικά.
Όταν σε λυπήσει κάποιος, φέρε στο νου σου τα αμαρτήματα, τα οποία έχεις διαπράξεις προς τον Θεό και ότι με την μετριοπάθεια την οποία θα δείξεις (προς αυτόν), θα κάνεις επιεικέστερο για σένα το Δικαστήριο (της Μελλούσης Κρίσεως), το οποίο πρόκειται να ζητήσει λόγο των πράξεών μας. Συγχωρήσατε λέει η Αγία Γραφή και θα συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας (Μαρκ. 11,25-26).
Μόνο η λύπη για τις αμαρτίες είναι ωφέλιμη. Όποιος λυπάται γιατί έχασε χρήματα, δεν τα ξαναβρίσκει. Όποιος λυπάται για τον δικό του άνθρωπο που πέθανε, δεν τον ξαναδίνει ζωή. Όποιος λυπάται για αρρώστια, όχι μόνο δεν την γιατρεύει, αλλά και την κάνει χειρότερη. Όποιος όμως λυπάται για τις αμαρτίες του, αυτός μόνο καταφέρνει κάτι σπουδαιότερο από την λύπη. Εξαφανίζει τις αμαρτίες. Γι’ αυτό ένα μόνο να μας λυπεί πραγματικά: η αμαρτία. Όλα τα άλλα είναι σκόνη και καπνός.
Έπαθε κάποιος ζημιά χρηματική; Λυπήθηκε, όμως η λύπη αυτή δεν διόρθωσε την ζημιά! Έχασε κάποιος το παιδί του; Πόνεσε, όμως ο πόνος αυτός, δεν ανέστησε το νεκρό παιδί του, αλλά και ούτε το ωφέλησε! Μαστιγώθηκε κάποιος, ραπίστηκε και υβρίστηκε; Λυπήθηκε, αλλά η λύπη του δεν εξάλειψε την ύβρη! Περιέπεσε κάποιος σε μια πολύ σοβαρή ασθένεια; Λυπήθηκε και όχι μόνο δεν απομάκρυνε την νόσο, αλλά έγινε και χειρότερα! Βλέπεις, ότι σε τίποτα απ’ αυτά δεν προξενεί η λύπη καμμία ωφέλεια! Αμάρτησε κάποιος; Λυπήθηκε και η λύπη του αυτή, εξαφάνισε την αμαρτία και εξάλειψε το παράπτωμα του…! Επομένως: Ζημιώθηκες; Μη λυπηθείς, γιατί δεν θα ωφεληθείς σε τίποτα! Αμάρτησες; Λυπήσου, γιατί θα ωφεληθείς!
Ποιος λυπήθηκε πραγματικά για τις αμαρτίες του; Εγώ νομίζω κανείς… Και ενώ οι άνθρωποι κλαίνε πολλές μέρες που έχασαν χρήματα ή πέθανε ο υπηρέτης τους, όταν όμως κάθε μέρα χάνουμε την ψυχή μας (με τις αμαρτίες μας), ούτε που το σκεφτόμαστε καθόλου… Πώς θα εξευμενίσεις τον Κύριο, όταν δεν αναγνωρίζεις, ότι αμάρτησες; Παραδέξου ότι αμάρτησες, αναστέναξε γι’ αυτό, για να είσαι πάντα χαρούμενος. Εάν δηλαδή υποφέραμε ψυχικώς για τις αμαρτίες μας και αναστενάζαμε για τα σφάλματά μας, τίποτε άλλο δεν θα μας προξενούσε λύπη, διότι ο πόνος αυτός θα έβγαζε από την ψυχή μας κάθε πίκρα.
Για ποιό λόγο στενοχωριέσαι; Επειδή έχασες χρήματα; Για σκέψου αυτούς, που δεν χορταίνουν καν το ψωμί και θα παρηγορηθείς. Και για κάθε δυστυχία, να μην θρηνείς, αλλά να ευχαριστήσεις τον Θεό, για τον χρόνο που είχες ωφεληθεί.
Το να λυπάται κανείς είναι φυσικό, αλλά το να λυπάται υπερβολικά, είναι αποτέλεσμα μανίας και διαβολικής ενέργειας. Από κάθε δαιμονική ενέργεια, είναι βλαβερότερη η υπερβολική λύπη. Γιατί και ο δαίμονας σε όποιους κυριαρχεί, κυριαρχεί με τη λύπη. Έτσι, αν αφαιρέσεις αυτήν, κανένα κακό ή δεινό δεν σου προκαλείται από εκείνον.
Τον πιστό δεν μπορεί να τον λυπήσει τίποτε από όσα έχει αυτή η ζωή, παρά μόνο όσα προέρχονται από κακή προαίρεση. Δεν λυπάται για παράδειγμα, αυτό που πέθανε, αλλά λυπάται αυτόν που ζει στις αμαρτίες.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Παραδοσιακό αγιορείτικο μοσχοθυμίαμα, υψηλής ποιότητας, σε ποικιλία αρωμάτων από τους πατέρες του Ιερού Κελίου Αγίου Ελευθερίου. Οι πατέρες του Ιερού Κελίου Αγίου Ελευθερίου Αγίου Όρους φτιάχνουν το θυμίαμα σύμφωνα με την παραδοσιακή αυθεντική αγιορείτικη συνταγή χωρίς μηχανικές μεθόδους.
Βρείτε εδώΚαι μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις...
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
