
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Μην στενοχωριέσαι, γιατί δίνεις χαρά στο ταγκαλάκι και «στενοχωρείς» τον Χριστό. Θέλεις να στενοχωριέται ο Χριστός;
Άγιος Παΐσιος: Θέλεις να στενοχωριέται ο Χριστός;
Ο εγωισμός οδηγεί στην λύπη· σ’ εκείνη την λύπη που δεν είναι κατά Θεόν. Η κατά Θεόν λύπη οδηγεί στη μετάνοια. Η μη κατά Θεόν λύπη οδηγεί στην απελπισία.
Μην στενοχωριέσαι, γιατί δίνεις χαρά στο ταγκαλάκι και «στενοχωρείς» τον Χριστό. Θέλεις να στενοχωριέται ο Χριστός;
Πρέπει να προσέχουμε, γιατί η στενοχώρια βλάπτει στην πνευματική ζωή, επειδή αναγκάζει πολλούς, να ψάχνουν για υλικές ανθρώπινες παρηγοριές και ηδονές.
Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο. Του ρουφάει όλο το μεδούλι των ψυχικών και σωματικών του δυνάμεων και δεν τον αφήνει να κάνει τίποτε. Δηλητηριάζει την ψυχή και φέρνει ανωμαλίες και στο σώμα. Χτυπάει στα πιο ευαίσθητα μέρη του σώματος και εξασθενεί τον άνθρωπο με το άγχος που δημιουργεί. Το δηλητηρίασμα από την πίκρα μπορεί να καταβάλλει τελείως όχι μόνο έναν ευαίσθητο οργανισμό, αλλά και γερούς οργανισμούς.
Να έχει λύπη ένας άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από τον Χριστό, το καταλαβαίνω∙ αλλά να έχει λύπη ένας που είναι κοντά στο Χριστό, δεν το καταλαβαίνω, γιατί και πόνο να έχει, ο πόνος του μελώνεται από τον Χριστό. Όπως έχω καταλάβει, στον άνθρωπο δεν υπάρχει φαρμάκι, γιατί αν το φαρμάκι ακουμπήσει στον Χριστό, γίνεται γλυκό σιρόπι. Όποιος έχει μέσα του φαρμάκι, σημαίνει ότι δεν ακουμπάει τα προβλήματά του στον Χριστό. Η χαρά είναι του Χριστού, η λύπη είναι του διαβόλου…!
Ο άνθρωπος που έχει λύπη, ο Χριστός του λείπει.
Ε, τι στενοχωριέστε; Για εδώ είμαστε; Το θέμα δεν είναι να είμαστε καλά εδώ, αλλά να είμαστε έτοιμοι να πάμε κοντά στον Θεό. Αν δεν το καταλάβει κανείς αυτό, ή θα χαίρεται κοσμικά ή θα λυπάται πάλι κοσμικά και σε όλη του την ζωή θα ταλαιπωρείται άδικα.
Αν λυπάται κάποιος από καθαρό φιλότιμο για την πτώση του, γιατί στενοχώρησε τον Χριστό, νιώθει μέσα του έναν γλυκό πόνο, γιατί ο Θεός σκορπά στην ψυχή του γλυκύτητα, την Θεία παρηγοριά. Αυτή η λύπη είναι κατά Θεό. Ενώ, όταν κανείς νιώθει συνεχή λύπη με άγχος και απελπισία, πρέπει να καταλάβει, ότι αυτή η λύπη δεν είναι κατά Θεό. Η κατά Θεό λύπη είναι χαρά πνευματική και φέρνει στην ψυχή παρηγοριά, ενώ η λύπη που δεν είναι κατά Θεό φέρνει άγχος και αδιέξοδο.
Το απότομο πέρασμα από την χαρά στην λύπη τις πιο πολλές φορές είναι του πειρασμού. Το ταγκαλάκι με την κακία του, πολεμάει πολύ τον άνθρωπο, ιδίως τον ευαίσθητο και χαρούμενο στην φύση του, που θέλει να ζήσει πνευματική ζωή. Αυτή είναι η δουλειά του: θέλει να μας βλέπει λυπημένους και να χαίρεται. Και αυτούς που έχουν λόγο να στενοχωρηθούν και αυτούς που δεν έχουν, βρίσκει τρόπους να τους στενοχωρεί. Γιατί όμως να αφήνουμε το ταγκαλάκι να κάνει την δουλειά του; Η χαρά δεν είναι καλύτερη από την λύπη; Η αγάπη δεν είναι καλύτερη από την κακία;
Παρακάτω περιηγηθείτε στα Βιβλία του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου (Βίος, Διδαχές και θαύματα) καθώς και σε εικόνες.
Περισσότερα