Λόγος για τη σιωπή – Όταν οι άλλοι μιλούν, ακούω…

Λόγος για τη σιωπή – Όταν οι άλλοι μιλούν, ακούω… Με την άσκηση της σιωπής η ψυχή αθλεί στο ωραίο στάδιο της αυτοαγωγής με αγάπη, ταπείνωση, υπομονή, διάκριση. Έτσι, όταν οι άλλοι μιλούν, ακούω. Όταν φλυαρούν, προφυλάσσομαι από περιττές γνώσεις. Όταν κρίνουν, φεύγω…

Λόγος για τη σιωπή

Έχει καί ἡ σιωπή τήν πρακτική της. Στόν ἁρμονικό ἄνθρωπο διανθίζεται ἡ σιωπή μέ τόν σφριγηλό λόγο. Αὐτή λειτουργεῖ ὅπως τό στημόνι. ῾Ο λόγος εἶναι τό ὑφάδι. Τό ἀντίθετο χαλάει τό ὑφαντό…

Πάντα ὑπάρχει ὁ φόβος ὁ λόγος νά ἐκπέσει σέ φλυαρία, μέχρι καί σέ ἁμαρτία.

Γι’ αὐτό καί στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα κατά τίς θυσίες στό θεῖο, ὅπως πληροφορούμεθα ἀπό τίς ἀρχαῖες τραγωδίες, ἀκουγόταν ἡ προτροπή: «Εὐφημεῖτε, παῖδες». Καί ἐνῶ «εὐφημία» εἶναι ὁ καλός λόγος, κατέληξε νά σημαίνει: «Μείνετε σιωπηλοί, παῖδες», μήπως καί ἀκουσθεῖ λόγος πού δέν ταιριάζει.

Μέ τήν ἄσκηση τῆς σιωπῆς ἡ ψυχή ἀθλεῖ στο ὡραῖο στάδιο τῆς αὐτοαγωγῆς μέ ἀγάπη, ταπείνωση, ὑπομονή, διάκριση.

Ἔτσι, ὅταν οἱ ἄλλοι μιλοῦν, ἀκούω.

Ὅταν φλυαροῦν, προφυλάσσομαι ἀπό περιττές γνώσεις.
Ὅταν κρίνουν, φεύγω.
Ὅταν σιωποῦν, ἑρμηνεύω ἀπροκατάληπτα καί δέν παρερμηνεύω.
Ὅταν θυσιάζονται, τούς προσφέρομαι ὡς καλός συμπαραστάτης ἀπορροφημένος ἀπό την σπονδή τους στό χρέος.
Ὅταν ἁμαρτάνουν, ἀναλογίζομαι μέ δέος τή φοβερή πραγματικότητα: τήν ἐλευθερία πού δόθηκε ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρωπο καί κλαίω ἱκετεύοντας…

Κι ὅταν ἐγώ σιωπῶ ἀπό ἀγώνα νά μή δώσω τόπο στό φθόνο ἤ στήν ὑποτίμηση τοῦ ἄλλου, ἤ νά μήν ἀδικήσω ἐμφανιζόμενος καλύτερος ἀπό ὅ,τι εἶμαι…

Ὅταν σιωπῶ ἀπό τό χρέος νά σηκώσω τή μοναξιά τοῦ ὑπευθύνου, πού, ὅσο κι ἄν θέλει νά κατέβει στό ἐπίπεδο τῶν πολλῶν, δέν τοῦ ἐπιτρέπεται πιά, γιατί εἶναι ὁ πρῶτος ἤ ἀπό την ἀνάγκη νά μένω ἐκεῖ πού κανείς ἄλλος δέν μπορεῖ, ἤ δέν θέλει νά εἶναι…

Ὅταν σιωπῶ ἀπό τή διάθεση νά ὑποχωρήσω στήν ἔρημο, γιά νά ἀκουστεῖ ἡ φωνή τοῦ ἄλλου καί νά ἀναδειχθεῖ στή διακονία του, γιά νά τον προτιμήσουν, γιά να τόν ἐμπιστευθοῦν ἤ γιά να συλλειτουργήσουμε…

Τότε, ὅσο κι ἄν εἶναι βαρύς ὁ σταυρός τοῦ λόγου πού δέν λέγεται, μέσα στή σιωπή τῆς καρδιᾶς ἀκούεται τό ἆσμα τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα μοναδικό, οὐράνιο τόνο…

Τότε ἡ σιωπή ἔχει ὁλοκληρώσει τό ἔργο της, καί ὁ λόγος τοῦ ἀνθρώπου γίνεται πιά «ρῆμα Κυρίου».

Ορθόδοξα Χριστιανικά Βιβλία μέσα από τις κατηγορίες των Αγίων – Γεροντικά, Προσευχητάρια, Ψυχωφελή, Λειτουργικά, Παιδικά, βιβλία που μιλούν στην ψυχή.

ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΔΩ