π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Φοβάμαι μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή

Σάς είπα ότι φοβάμαι, πολύ φοβάμαι, πάρα πολύ, μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή, να με θυμάστε, εκτός αν μετανοήσομε. Αλλά πολύ το φοβάμαι, όλος αυτός ο πλεονασμός των υλικών αγαθών

«Πάρα πολύ φοβάμαι ότι η εποχή μας είναι ίδια με την εποχή των σοδομιτών, γιατί μετερχόμεθα τα ίδια αμαρτήματα πού μετέρχονταν και οι σοδομίται. Τα ίδια αμαρτήματα! Ναι, ναι, γιατί είναι τα ίδια αμαρτήματα, πού δεν είχαν ντροπή και ήσαν ξεχυλισμένα στους δρόμους εκείνης της αμαρτωλής πόλης.

Και στην εποχή μας, και στην Ευρώπη και στην Αμερική και στην Ελλάδα, δυστυχώς, ξεχυλίζουν τα αμαρτήματα εκείνης της πόλης. Γιατί; Γιατί υπάρχει πλησμονή αγαθών, γιατί δεν στρέφουμε το πρόσωπό μας, τα μάτια μας προς τον Θεό, και να Του πούμε: «Τα αγαθά, Κύριε, Συ μάς τα έδωσες», αλλά αλλάζουμε προσανατολισμό, δεν χρειαζόμαστε πια το Θεό, τα αγαθά Του, μόνο θέλομε…

Και έχοντας τα αγαθά Του, στο τέλος φτάνουμε να γίνουμε υλισταί, να γίνομε σαρκικοί άνθρωποι, και έτσι να χάσομε από τον οπτικό μας ορίζοντα το Θεό, με αποτέλεσμα ό,τι συνέβη και στην εποχή τού Νώε και στην εποχή Σοδόμων και Γομόρρας.

Σάς είπα ότι φοβάμαι, πολύ φοβάμαι, πάρα πολύ, μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή, να με θυμάστε, εκτός αν μετανοήσομε.

Αλλά πολύ το φοβάμαι, όλος αυτός ο πλεονασμός των υλικών αγαθών, πού τα πετάμε και στα σκουπίδια τα υλικά μας αγαθά, πολύ με φοβίζει.

Χωρίς να σάς πω ότι μάς εμποδίζει και η εντολή τού Χριστού, πού είπε: «Ἵνα μή τί απόληται»: τίποτα να μη χάνεται, αλλά να υπάρχει πνεύμα οικονομίας. Αλλά, ποιος κάνει οικονομία; Κανένας δεν κάνει οικονομία, μόνο οι σώφρονες άνθρωποι. Φοβούμαι όμως πώς οι σώφρονες άνθρωποι είναι λίγοι!».

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Απόσπασμα ομιλίας «Χριστιανική Ανθρωπολογία»