Το παιδί που σκοτώνεται, δεν ξαναγίνεται το ίδιο ποτέ! Αλήθεια θέλουμε να γνωρίζουμε τι γίνεται ή όλοι μας προτιμάμε την «άγνοια». Για να μην μας ελέγχει η όποια συνείδηση μας έχει απομείνει; Θέλουμε να απέχουμε από την επιστημονική και χριστιανική γνώση μόνο σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα επειδή ίσως δεν μας βολεύει ή απλά έχουμε πέσει «θύματα» της τεχνηέντως σκοπούμενης «άγνοιας»;
Το παιδί που σκοτώνεται, δεν ξαναγίνεται το ίδιο ποτέ!
Μια μάνα με τρία παιδιά, έμεινε έγκυος στο τέταρτο. Θεώρησε πολλά τα τέσσερα παιδιά και πήγε στο γιατρό, να τον συμβουλευτεί για την άμβλωση.
Ο γιατρός, τίμιος άνθρωπος, της είπε ως επιστήμονας, τους κινδύνους που συνεπάγεται για την γυναίκα η άμβλωση. Η γυναίκα που κι η ίδια εφοβείτο την επέμβαση, στενοχωρήθηκε κι ήταν αναποφάσιστη: Δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί, αλλά εφοβείτο και την άμβλωση!
Τότε ο γιατρός της λέει:
-Μην στενοχωριέστε. Υπάρχει τρόπος ν’ αποφύγομε την άμβλωση!
Έλαμψε το πρόσωπο της γυναίκας:
-Αλήθεια γιατρέ; Πώς;
-Είναι απλό θ’ αφήσομε να γεννηθεί το τέταρτο και θα φέρεις να σκοτώσομε το τρίτο! Έτσι και την άμβλωση θ’ αποφύγουμε και τα παιδιά θα παραμείνουν τρία!
Τότε ξύπνησε η μάνα μέσα της και κατάλαβε το λάθος της.
Είθε το ξύπνημα αυτό ο Θεός, να το φέρει στην καρδιά της κάθε μητέρας, και το στόμα του Άδη, που καταπίνει τις χιλιάδες των αμβλώσεων, να κλείσει για πάντα…
Αλήθεια θέλουμε να γνωρίζουμε τι γίνεται ή όλοι μας προτιμάμε την «άγνοια». Για να μην μας ελέγχει η όποια συνείδηση μας έχει απομείνει;
Περισσότερα εδώ