Πως θα πληθύνει το καλό;

Όταν κάνουμε το καλό, το κάνουμε μόνο και μόνο γιατί το αγαπούμε και το προτιμούμε από το κακό και όχι για να αμοιφθούμε ή για ο,τιδήποτε άλλο. Πως θα πληθύνει το καλό;

Πως θα πληθύνει το καλό;

Ό,τι καλό κάνει ο άνθρωπος, ο πονηρός θέλει να το σπιλώνει και να το καταμολύνει με την επιμιξία των δικών του σπερμάτων, δηλαδή της κενοδοξίας ή της οιήσεως ή του γογγυσμού ή κάποιου άλλου παρομοίου, ώστε να μη γίνεται το καλό για το Θεό μονάχα ή με προθυμία. Αναφέρεται στη Γραφή ότι ο Άβελ πρόσφερε στο Θεό θυσία από τα λιπαρά μέρη και από τα πρωτότοκα πρόβατα. Επίσης κι ο Κάιν πρόσφερε δώρα από τους καρπούς της γης, αλλ’ όχι από τα πρώτα. Γι’ αυτό ο Θεός δέχτηκε τις θυσίες του Άβελ, αλλά τα δώρα του Κάιν δεν τα δέχτηκε. Απ’ αυτό μαθαίνομε ότι ένα καλό, μπορεί να μην το κάνομε καλά, να το κάνομε δηλαδή ή με αμέλεια, ή καταφρονητικά, ή για κάτι άλλο και όχι για το Θεό και έτσι να μην γίνεται ευπρόσδεκτο από το Θεό. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)

Εάν δεν διορθωθεί ο καθένας μας, για να πληθύνει το καλό, πώς μπορεί να επικρατήσει με καλό τρόπο; (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Επιτρέπει ο Θεός να γίνει κάτι, έστω και οδυνηρό και φαινομενικά κακό, γιατί μέσα απ’ αυτό θα βγουν πολλά καλά… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Να μην κάνουμε το καλό με υπολογισμό, για να πάρουμε μισθό, αλλά να αγωνιζόμαστε από αγάπη για τον Χριστό. Ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε καθαρό, για τον Χριστό, να προσέχουμε να μην έχει μέσα το ανθρώπινο στοιχείο, φιλαυτία, ιδιοτέλεια κ.λπ. Διαφορετικά ξεφτύζει και η πίστη μας και η αγάπη μας. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Όταν κάνουμε το καλό, το κάνουμε μόνο και μόνο γιατί το αγαπούμε και το προτιμούμε από το κακό και όχι για να αμοιφθούμε ή για ο,τιδήποτε άλλο. Έτσι μόνο καταφέρνουμε να γίνουμε παιδιά του Θεού και όχι μισθωτοί εργάτες. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Πολλοί από τους κοσμικούς κάνουν το καλό, γιατί φοβούνται να μην πάνε στην κόλαση. Οι προχωρημένοι όμως πνευματικώς, κάνουν το καλό από ευγνωμοσύνη, για να ευχαριστήσουν τον Ευεργέτη τους Θεό. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος όμως κάνει το κακό, υποφέρει. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Να γίνεται το καλό με καλό τρόπο και να ωφελεί, γιατί αλλιώς αντί να ωφελεί, δαιμονίζει τον άλλον. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Είναι πιο δυνατή η φύση του καλού, από την συνήθεια του κακού. Και τούτο, γιατί το καλό υπάρχει, ενώ το κακό αυτό καθ’ αυτό δεν υπάρχει, παρά μόνο όταν το πράττουμε. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

Το καλό δεν είναι καλό, αν δεν έχει σκοπό το θέλημα του Θεού. Αυτό το βλέπουμε στη Θεία Γραφή, όπου συχνά ο Θεός παρουσιάζεται να αγανακτεί με ανθρώπους που κάνουν πράγματα, τα οποία φαίνονται σ’ όλους καλά, ενώ άλλοτε αποδέχεται ενέργειες που φαίνονται κακές. (Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός)