Άγιος Παΐσιος: Δύσκολα χρόνια!… Θα περάσουμε τράνταγμα

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Δύσκολα χρόνια!… Θα περάσουμε τράνταγμα. Ξέρετε τι θα πει τράνταγμα; Αν δεν έχετε λίγη κατάσταση πνευματική, δεν θα αντέξετε.

Δύσκολα χρόνια!… Θα περάσουμε τράνταγμα

Σήμερα, για να μπορέσει ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που συναντά, πρέπει να έχει μέσα του τον Χριστό, από τον Οποίο θα παίρνει Θεία παρηγοριά, για να έχει κάποια αυταπάρνηση. Αλλιώς σε μια δύσκολη στιγμή τί θα γίνει; Διάβασα κάπου ότι ο Αβδούλ-Πασάς (διοικητής της Θεσσαλονίκης τα έτη 1821-1823), είχε πάρει πεντακόσιους νέους από το Άγιον Όρος. Άλλοι από αυτούς ήταν δόκιμοι και άλλοι είχαν πάει εκεί, για να κρυφτούν. Τότε φαίνεται με την Επανάσταση κατέφευγαν στο Άγιον Όρος, για να γλυτώσουν, επειδή οι Τούρκοι μάζευαν νέα παιδιά, να τα κάνουν Γενίτσαρους. Ο Αβδούλ-Πασάς τους νέους που έπαιρνε, αν δεν αρνιόνταν τον Χριστό, τους κρεμούσε στον Πύργο, στην Ουρανούπολη. Από τόσους που πήρε από το άγιον Όρος μόνον πέντε μαρτύρησαν, ενώ οι άλλοι αρνήθηκαν τον Χριστό και έγιναν Γενίτσαροι. Χρειάζεται παλληκαριά, δεν είναι παίξε-γέλασε. Αν έχει κανείς κακομοιριά, φιλαυτία, δεν έχει Θεϊκή δύναμη μέσα του, και τότε πώς να αντιμετωπίσει μια τέτοια δυσκολία;

Δύσκολα χρόνια!… Θα περάσουμε τράνταγμα. Ξέρετε τι θα πει τράνταγμα; Αν δεν έχετε λίγη κατάσταση πνευματική, δεν θα αντέξετε. Θεός φυλάξοι, θα φτάσουμε να έχουμε ακόμη και άρνηση πίστεως. Κοιτάξτε να αδελφωθείτε, να ζήσετε πνευματικά, να γαντζωθείτε στον Χριστό. Σφιχτείτε λιγάκι. Βλέπω τι μας περιμένει, γι’ αυτό πονάω. Μην αφήνετε τον εαυτό σας χαλαρό.

Η στέρηση πολύ βοηθάει. Όταν στερούνται κάτι οι άνθρωποι, τότε μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία του. Όσοι στερούνται με επίγνωση, με διάκριση, με ταπείνωση, για την αγάπη του Χριστού, αισθάνονται την πνευματική χαρά. Αν π.χ. κάποιος πει, «δεν θα πιω νερό σήμερα, γιατί ο τάδε είναι άρρωστος, Θεέ μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο» και το κάνει, ο Θεός θα τον ποτίσει όχι με νερό, αλλά με λεμονάδα πνευματική, με Θεϊκή παρηγοριά. Τους ταλαιπωρημένους, μία παραμικρή βοήθεια να τους προσφέρει κανείς, έχουν πολλή ευγνωμοσύνη. Σήμερα οι πιο πολλοί δεν στερούνται, γι’ αυτό δεν έχουν φιλότιμο. Αν δεν κοπιάζει κανείς, δεν μπορεί να εκτιμήσει και τον κόπο των άλλων. Τί νόημα έχει λ.χ. να ζητάς επάγγελμα άνετο, να βγάζεις χρήματα και μετά να ζητάς ταλαιπωρία; Οι Σουηδοί, που παίρνουν για όλα επίδομα από το κράτος και δεν κοπιάζουν, γυρίζουν στους δρόμους. Κοπιάζουν για τον αέρα, νιώθουν άγχος, γιατί έχουν εκτροχιαστεί πνευματικά, όπως οι ρόδες, που όταν βγουν από τον άξονα, τρέχουν στον δρόμο χωρίς σκοπό και καταλήγουν στον γκρεμό…